ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

 ​[​៣៧៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចក្ខុ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ញាណ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បញ្ញា​កើតឡើង​ហើយ​ ​វិជ្ជា​កើតឡើង​ហើយ​ ​ពន្លឺ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ដល់​ព្រះ​តថាគត​ ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិនធ្លាប់​បានឮ​មក​ ​ក្នុង​កាលមុន​ថា​ ​បដិបទា​ ​ជា​ ​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់ទុក្ខ​នេះ​ ​ហៅថា​ ​អរិយសច្ច​ ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពន្លឺ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ដល់​ព្រះ​តថាគត​ទាំងឡាយ​ថា​ ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់ទុក្ខ​នោះ​ ​ហៅថា​ ​អរិយសច្ច​ ​ដែល​តថាគត​គប្បី​ចំរើន​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចក្ខុ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ញាណ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បញ្ញា​កើតឡើង​ហើយ​ ​វិជ្ជា​កើតឡើង​ហើយ​ ​ពន្លឺ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ដល់​ព្រះ​តថាគត​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិនធ្លាប់​បានឮ​មក​ ​ក្នុង​កាលមុន​ថា​ ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់ទុក្ខ​នោះ​ ​ហៅថា​ ​អរិយសច្ច​ ​ដែល​តថាគត​ចំរើន​ហើយ​។​ ​
 ​[​៣៧៩​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយសច្ច​ ​៤​ ​នេះ​។​ ​អរិយសច្ច​ ​៤​ ​តើ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​ទុក្ខអរិយសច្ច​ ​១​ ​ទុក្ខសមុទយ​អរិយសច្ច​ ​១​ ​ទុក្ខនិរោធ​អរិយសច្ច​ ​១​ ​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​អរិយសច្ច​ ​១​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៩ | បន្ទាប់
ID: 636852969707973594
ទៅកាន់ទំព័រ៖