ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩
[៣៩២] ម្នាលភិក្ខុ ប្រពៃណាស់ហើយ ម្នាលភិក្ខុ អ្នកចាំនូវអរិយសច្ច ៤ ដែលតថាគតសំដែងហើយ ប្រពៃណាស់ហើយ។ ម្នាលភិក្ខុ សេចក្ដីទុក្ខហ្នឹងឯង តថាគតសំដែងហើយ ថាជាអរិយសច្ច ទី១ ចូរអ្នកចាំនូវអរិយសច្ច ទី ១ នោះ ដូច្នោះចុះ ម្នាលភិក្ខុ ហេតុជាទីកើតឡើងនៃទុក្ខ តថាគតសំដែងហើយ ថាជាអរិយសច្ច ទី២ ចូរអ្នកចាំទុក អរិយសច្ច ទី២ នោះ ដូច្នោះចុះ ម្នាលភិក្ខុ សេចក្ដីរលត់ទុក្ខ តថាគតសំដែងហើយ ថាជា អរិយសច្ច ទី៣ ចូរអ្នកចាំទុក នូវអរិយសច្ច ទី៣ នោះ ដូច្នោះចុះ ម្នាលភិក្ខុ បដិបទា ជាដំណើរទៅកាន់ទីរំលត់ទុក្ខហ្នឹងឯង តថាគតសំដែងហើយ ថាជាអរិយសច្ច ទី៤ ចូរអ្នកចាំទុក នូវអរិយសច្ច ទី៤ នោះ ដូច្នោះចុះ។ ម្នាលភិក្ខុ ចូរអ្នកចាំទុក នូវអរិយសច្ច ៤ ដែលតថាគតសំដែងហើយ យ៉ាងនេះចុះ។ ម្នាលភិក្ខុ ព្រោះហេតុនោះ ភិក្ខុក្នុងសាសនានេះ គួរធ្វើសេចក្ដីព្យាយាមថា នេះជាទុក្ខ។បេ។ គួរធ្វើសេចក្ដីព្យាយាមថា នេះជាបដិបទាជាដំណើរទៅកាន់ទីរំលត់ទុក្ខ។
ID: 636852974888569907
ទៅកាន់ទំព័រ៖