ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

​ជា​អ្នក​បរិបូណ៌​ ​ដោយ​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​និង​បញ្ញា​វិមុត្តិ​ ​ជន​ទាំងនោះ​ ​គួរ​ដើម្បី​ធ្វើ​ទីបំផុត​ ​នៃ​សេចក្ដីទុក្ខ​បាន​ ​ជន​ទាំងនោះ​ ​ជា​អ្នក​មិន​ចូល​ទៅ​ជិត​ ​កាន់​ជាតិ​ ​និង​ជរា​ឡើយ​។​

 ​[​៤០៤​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយសច្ច​ ​មាន​ ​៤​ ​នេះ​។​ ​អរិយសច្ច​ ​៤​ ​គឺ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​ទុក្ខអរិយសច្ច​ ​១​។​បេ​។​ ​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​អរិយសច្ច​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយសច្ច​ ​មាន​ ​៤​ ​នេះឯង​។​ ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​ដែល​មានឈ្មោះ​ថា​ ​អរហំ​ ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​ព្រោះ​ព្រះ​តថាគត​ ​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​អរិយសច្ច​ ​៤​ ​នេះ​ ​តាម​សេចក្ដីពិត​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​។​បេ​។​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់ទុក្ខ​។​
 [​៤០៥​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រះអរហន្ត​ ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ទាំងឡាយ​ណា​នីមួយ​ ​ក្នុង​កាល​ជា​អតីត​ ​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ​ ​តាម​សេចក្ដីពិត​ ​ព្រះអរហន្ត​ ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​គ្រប់​ព្រះអង្គ​នោះ​ ​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ​ ​នូវ​អរិយសច្ច​ ​៤​ ​តាម​សេចក្ដីពិត​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦៥ | បន្ទាប់
ID: 636852977622596284
ទៅកាន់ទំព័រ៖