ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូច​សសរថ្ម​ ​ប្រវែង​ ​១៦​ ​ហត្ថ​ ​សសរថ្ម​នោះ​ ​ដាំចុះ​ទៅ​ ​ក្នុង​រណ្ដៅ​ខាងក្រោម​ ​៨​ ​ហត្ថ​ ​នៅ​ខាងលើ​រណ្ដៅ​ ​៨​ ​ហត្ថ​ ​ប្រសិនជា​ភ្លៀង​ ​លាយ​ដោយ​ខ្យល់​ដ៏​ខ្លាំង​ ​មក​អំពី​ទិសខាងកើត​ក្ដី​ ​ក៏​មិន​គប្បី​ធ្វើឲ្យ​កម្រើក​ ​ធ្វើឲ្យ​រញ្ជួយ​ ​ធ្វើឲ្យ​ញាប់ញ័រ​បាន​ឡើយ​ ​បើ​មក​អំពី​ទិសខាងលិច​ក្ដី​។​ ​អំពី​ទិសខាងជើង​ក្ដី​។​ ​បើទុកជា​គ្រាប់​ភ្លៀង​ ​លាយ​ដោយ​ខ្យល់​ដ៏​ខ្លាំង​ ​មក​អំពី​ទិសខាងត្បូង​ក្ដី​ ​ក៏​មិន​គប្បី​ធ្វើឲ្យ​កម្រើក​ ​ធ្វើឲ្យ​រញ្ជួយ​ ​ធ្វើឲ្យ​ញាប់ញ័រ​បាន​ឡើយ​។​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​រណ្ដៅ​ក៏​ជ្រៅ​ ​សសរថ្ម​ ​ក៏​គេ​ដាំ​ស៊ប់សួន​ល្អ​ ​យ៉ាងណាមិញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ឯណា​នីមួយ​ ​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​។​បេ​។​ ​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់ទុក្ខ​។​ ​ទោះបី​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ ​អ្នក​ត្រូវការ​ដោយ​វាទៈ​ ​ស្វែងរក​វាទៈ​ ​មក​អំពី​ទិសខាងកើត​ក្ដី​ ​ដោយ​គិតថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​លើក​នូវ​វាទៈ​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ចេញ​។​ ​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​នោះ​ ​នឹង​ធ្វើឲ្យ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​កម្រើក​ក្ដី​ ​ធ្វើឲ្យ​រញ្ជួយ​ក្ដី​ ​ធ្វើឲ្យ​ញាប់ញ័រ​ក្ដី​ ​ដោយ​ពាក្យ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ហេតុ​នុ៎ះ​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​អំពី​ទិសខាងលិច​ក្ដី​។
ថយ | ទំព័រទី ២៨៧ | បន្ទាប់
ID: 636852982522496543
ទៅកាន់ទំព័រ៖