ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ ​រមែង​ផុត​ស្រឡះ​ ​ចាក​ជាតិ​ ​ជរា​ ​មរណៈ​ ​សោក​ ​បរិទេវៈ​ ​ទុក្ខ​ ​ទោមនស្ស​ ​ឧបា​យា​សៈ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​ផុត​ស្រឡះ​ចាក​ទុក្ខ​បាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​។​បេ​។​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​។​
 ​[​៤៣៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មិនបាច់​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​ទុក្ខអរិយសច្ច​ ​តាម​សេចក្ដីពិត​។​បេ​។​ ​មិនបាច់​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​អរិយសច្ច​ ​តាម​សេចក្ដីពិត​ ​ក៏​គង់​នឹង​ធ្វើ​នូវ​ទីបំផុត​ ​នៃ​ទុក្ខ​ដោយ​ប្រពៃ​បាន​ ​ហេតុនេះ​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មិនបាច់​ធ្វើ​ផ្ទះ​ ​ខាងក្រោម​នៃ​ផ្ទះ​មាន​កំពូល​ ​នឹង​លើកផ្ទះ​ខាងលើ​តែម្ដង​ ​(​គឺ​មិនបាច់​ធ្វើ​គ្រឿង​ក្រោម​ ​ធ្វើ​តែ​គ្រឿង​លើ​)​ ​ហេតុនេះ​ ​មិន​មាន​ទេ​ ​យ៉ាងណាមិញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មិនបាច់​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​ទុក្ខអរិយសច្ច​តាម​សេចក្ដីពិត​។​បេ​។​ ​មិនបាច់​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​អរិយសច្ច​ ​តាម​សេចក្ដីពិត​ ​នឹង​ធ្វើ​នូវ​ទីបំផុត​នៃ​ទុក្ខ​ ​ដោយ​ប្រពៃ​តែម្ដង​ ​ហេតុនេះ​ ​មិន​មាន​ឡើយ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។
ថយ | ទំព័រទី ៣០០ | បន្ទាប់
ID: 636852985323106728
ទៅកាន់ទំព័រ៖