ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

​ដំណើរ​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​បុគ្គល​ពាល​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​គ្មាន​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​ធម៌​ ​គ្មាន​ប្រព្រឹត្ត​ស្មើ​ ​គ្មាន​ធ្វើកុសល​ ​គ្មាន​ធ្វើបុណ្យ​ទេ​ ​មានតែ​ទំពាស៊ី​ ​នូវ​គ្នា​និង​គ្នា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ទំពារ​ស៊ី​នូវ​សត្វ​ ​ដែល​មាន​កំឡាំង​ថយ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ក្នុង​បុគ្គល​ពាល​នុ៎ះ​។​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​បុគ្គល​ពាល​ ​មិនឃើញ​នូវ​អរិយសច្ច​ ​៤​ ​។​ ​អរិយសច្ច​ ​៤​ ​គឺ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​ទុក្ខអរិយសច្ច​ ​១​។​បេ​។​ ​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​អរិយសច្ច​ ​១​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​។​បេ​។​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​។​ ​
 ​[​៤៤៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​ផែនដី​ធំ​នេះ​ ​មាន​ទីបំផុត​ជាមួយគ្នា​ ​មាន​បុរស​បោះ​នឹម​ ​មាន​ច្បោះ​តែមួយ​ ​ទៅលើ​ផែនដី​នោះ​ ​ខ្យល់​ពី​ទិសខាងកើត​ ​បក់​នឹម​នោះ​ទៅ​ទិសខាងលិច​ ​ខ្យល់​ពី​ទិសខាងលិច​ ​បក់​ ​(​នឹម​នោះ​)​ ​ទៅ​ទិសខាងកើត​ ​ខ្យល់​ពី​ទិសខាងជើង​ ​បក់​ ​(​ ​នឹម​នោះ​ ​)​ ​ទៅ​ទិសខាងត្បូង​ ​ខ្យល់​ពី​ទិសខាងត្បូង​ ​បក់​ ​(​នឹម​នោះ​)​ ​ទៅ​ទិសខាងជើង​ ​លុះ​កន្លង​មួយ​រយ​ឆ្នាំ​ៗ​ ​ទៅ​ ​ទើប​មាន​អណ្ដើក​ខ្វាក់​មួយ​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ ​ងើប​ម្ដង​ៗ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣០៧ | បន្ទាប់
ID: 636852986846863882
ទៅកាន់ទំព័រ៖