ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩
ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះសូត្រនេះ លុះព្រះសុគត ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះសូត្រនេះចប់ហើយ ព្រះសាស្ដា ក៏ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ តទៅទៀតថា
[១១៦] ពួកជនណា មានសទ្ធា(១) ១ មានសីល ១(២) មានសេចក្ដីជ្រះថ្លា ១(៣) មានការឃើញនូវធម៌ ១(៤) ជនទាំងនោះឯង រមែងដល់នូវសេចក្ដីសុខ(៥) ជាគ្រឿងប្រជុំចុះក្នុងព្រហ្មចរិយៈ តាមកាលដ៏គួរ។
[១១៧] សម័យមួយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់គង់នៅក្នុងវត្តវេឡុវន ជាកលន្ទកនិវាបស្ថាន ជិតក្រុងរាជគ្រឹះ។ សម័យនោះឯង ឧបាសកឈ្មោះ ទីឃាវុ មាន អាពាធ ដល់នូវសេចក្ដីទុក្ខ ឈឺធ្ងន់។ វេលានោះ ទីឃាវុឧបាសក ហៅគហបតីឈ្មោះ ជោតិយៈជាបិតាមកថា បពិត្រគហបតី ចូរអ្នកទៅគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ លុះចូលទៅដល់ហើយ ចូរអ្នកក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះបាទា នៃព្រះដ៏មានព្រះភាគ ដោយសិរសា តាមពាក្យនៃខ្ញុំថា
(១) សំដៅសេចក្ដីជ្រះថ្លា ក្នុងព្រះពុទ្ធ ។ (២) សំដៅយកអរិយកន្តសីល គឺសីលជាទីត្រេកអរ នៃព្រះអរិយៈ។ (៣) សំដៅយកសេចក្ដីជ្រះថ្លា ក្នុងព្រះសង្ឃ ។ (៤) សំដៅយកសេចក្ដីជ្រះថ្លា ក្នុងព្រះធម៌។ (៥) សុខប្រកបដោយមង្គ ទាំង៣ ខាងដើម គឺសោតាបត្តិមគ្គ សកទាគាមិមគ្គ អនាគាមិមគ្គ (អដ្ឋកថា)។
ID: 636852911796281235
ទៅកាន់ទំព័រ៖