ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មួយទៀត​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ជោ​តិយ​ ​គហបតី​នេះ​ ​លុះ​អំណឹះ​ ​ឥត​អំពីខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ទៅ​ ​សូមកុំ​ឲ្យ​ជួបប្រទះ​នឹង​សេចក្ដីទុក្ខ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ទីឃាវុ​ ​អ្នក​កុំ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​នែ​ទីឃាវុ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​បាន​ពោល​នូវ​ធម៌​ឯណា​ដល់​អ្នក​ ​ៗ​ ​ចូរ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​ធម៌​នោះ​ ​ដោយ​ប្រពៃ​ចុះ​។​ ​
 ​[​១២៤​]​ ​លុះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​បាន​ទូន្មាន​ទីឃាវុ​ឧបាសក​ ​ដោយ​ឱវាទ​នេះ​រួចហើយ​ ​ក៏​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ចៀសចេញ​ទៅ​។​ ​ទីឃាវុ​ឧបាសក​ ​កាលដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ចៀសចេញ​ទៅ​ ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន​ ​ក៏​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​។​ ​
 ​[​១២៥​]​ ​គ្រានោះ​ ​ភិក្ខុ​ច្រើន​រូប​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ក៏​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ទីឃាវុ​ឧបាសក​ ​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​បាន​ទូន្មាន​ ​ដោយ​ឱវាទ​សង្ខេប​ ​គាត់​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ហើយ​ ​តើ​គតិ​របស់​គាត់​ដូចម្ដេច​ ​បរលោក​ ​ដែល​គាត់​ត្រូវ​បាន​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ទីឃាវុ​ឧបាសក​ ​ជា​បណ្ឌិត​ ​ពោល​ពាក្យពិត​ទៅ​រក​ធម៌​ ​តាម​សមគួរ​ដល់​ធម៌​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៧០ | បន្ទាប់
ID: 636852912911044995
ទៅកាន់ទំព័រ៖