ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ឯ​កាយសម្ផស្ស​ ​មាន​សភាព​ដូច្នេះ​ ​របស់​នាង​ទាំងនោះ​ឯង​ ​ប្រៀប​ដូចជា​សំឡី​គរ​ ​និង​សំឡី​កប្បាស​ ​យ៉ាងណា​ ​កាយសម្ផស្ស​ ​របស់​ពួក​ព្រះរាជ​កញ្ញា​ ​ដែល​ ​ ​ ​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្ដីសុខ​ ​ក៏​ដូច្នោះឯង​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​យើងខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ត្រូវ​រក្សា​ដំរី​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ផង​ ​ត្រូវ​រក្សា​នាង​ទាំងនោះ​ផង​ ​ត្រូវ​រក្សាខ្លួន​ផង​។​ ​
 [​១៥១​]​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​យើងខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មិន​ហ៊ាន​ញ៉ាំង​ចិត្តអាក្រក់​ ​ឲ្យ​កើតឡើង​ ​ចំពោះ​នាង​ទាំងនោះ​ឡើយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​នេះឯង​ជា​សេចក្ដី​ចង្អៀត​ដទៃ​ ​ដែល​ចង្អៀត​ដោយ​វិសេស​ផង​ ​ដែល​ពោល​ថា​ ​ចង្អៀត​ដោយ​វិសេស​ផង​ ​ជាង​សេចក្ដី​ចង្អៀត​នុ៎ះ​។​ ​
 [​១៥២​]​ ​ម្នាល​នាយ​ជាងឈើ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ការ​នៅ​គ្រប់គ្រង​ផ្ទះ​ ​ជាទី​ចង្អៀត​ ​ជា​ផ្លូវ​ហូរ​មក​ ​នៃ​ធូលី​ ​មានតែ​បព្វជ្ជា​ ​ទើប​មានឱកាស​ទូលាយ​ ​ម្នាល​នាយ​ជាងឈើ​ទាំងឡាយ​ ​គួរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​កុំ​ប្រមាទ​។​ ​
 [​១៥៣​]​ ​ម្នាល​នាយ​ជាងឈើ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយ​សាវក​ ​អ្នក​ដល់​នូវ​សោតៈ​ហើយ​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​៤​ ​យ៉ាង​ ​មាន​សភាព​មិនបាន​ធ្លាក់ចុះ​ ​ក្នុង​អបាយ​ ​ជា​បុគ្គល​ទៀង​ ​មាន​កិរិយា​ត្រាស់​ដឹង​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ក្នុង​ខាងមុខ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៨៤ | បន្ទាប់
ID: 636852916555613453
ទៅកាន់ទំព័រ៖