ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩
[១៦៤] ម្នាលព្រាហ្មណ៍ និងគហបតីទាំងឡាយ មួយទៀត អរិយសាវក តែងពិចារណា ដូច្នេះថា បុគ្គលណា ញ៉ាំងអញឲ្យបែកចាកពួកមិត្រ ដោយការនិយាយញុះញង់ អំពើនោះ មិនជាទីស្រឡាញ់ មិនជាទីគាប់ចិត្ត របស់អាត្មាអញឡើយ ប្រសិនបើអាត្មាអញ ញ៉ាំងបុគ្គលដទៃ ឲ្យបែកចាកពួកមិត្រ ដោយនិយាយញុះញង់វិញ អំពើនោះក៏មិនជាទីស្រឡាញ់ មិនជាទីគាប់ចិត្ត របស់បុគ្គលដទៃដែរ។បេ។ នេះជាវចីសមាចារ មានបរិសុទ្ធ ៣ ចំណែក របស់អរិយសាវកនោះ យ៉ាងនេះ។
[១៦៥] ម្នាលព្រាហ្មណ៍ និងគហបតីទាំងឡាយ មួយទៀត អរិយសាវក តែងពិចារណា ដូច្នេះថា បុគ្គលណា ប្រព្រឹត្តនិយាយ នឹងអាត្មាអញ ដោយសំដីទ្រគោះ អំពើ នោះ មិនជាទីស្រឡាញ់ មិនជាទីគាប់ចិត្ត របស់អាត្មាអញឡើយ ប្រសិនបើអាត្មាអញប្រព្រឹត្តនិយាយ នឹងបុគ្គលដទៃ ដោយសំដីទ្រគោះវិញ អំពើនោះ ក៏មិនជាទីស្រឡាញ់ មិនជាទីគាប់ចិត្ត របស់បុគ្គលដទៃដែរ ធម៌ណា (មិនជាទីស្រឡាញ់ មិនជាទីគាប់ចិត្ត) របស់អាត្មាអញ។បេ។ នេះជា វចីសមាចារ មានបរិសុទ្ធ ៣ ចំណែក របស់អរិយសាវកនោះ យ៉ាងនេះ។
ID: 636852918726607627
ទៅកាន់ទំព័រ៖