ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

​អភិ​សមយ​វគ្គ​ ​ទី៦​


 [​៤៤៨​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​លើក​នូវ​អាចម៍ដី​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ដាក់លើ​ខ្នង​ព្រះ​នខា​ ​ហើយ​ត្រាស់​នឹង​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​សំគាល់​នូវ​ហេតុ​នោះ​ ​ដូចម្ដេច​ ​អាចម៍ដី​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ដែល​តថាគត​លើកដាក់​លើ​ចុង​ក្រចក​ក្ដី​ ​មហាប្រឹថពី​នេះ​ក្ដី​ ​របស់​ទាំងពីរ​នោះ​ ​តើ​របស់​ណា​ច្រើនជាង​ ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មហាប្រឹថពី​នេះ​ច្រើនជាង​ ​អាចម៍ដី​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​លើកដាក់​លើ​ខ្នង​ព្រះ​នខា​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ទេ​ ​អាចម៍ដី​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លើកដាក់​លើ​ចុង​ព្រះ​នខា​ ​មិនបាន​ដល់​នូវ​ការរាប់​ផង​ ​មិនបាន​ដល់​ ​នូវ​ការប្រៀបធៀប​ផង​ ​មិនបាន​ដល់​នូវ​ចំណែក​ ​នៃ​ចំណិត​ផង​ ​ដោយ​ការប្រៀបធៀប​នឹង​មហាប្រឹថពី​បាន​ឡើយ​ ​យ៉ាងណាមិញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ជា​អរិយ​សាវក​ ​ដែល​បរិបូណ៌​ដោយ​ទិដ្ឋិ​ ​ជា​អ្នក​ត្រាស់​ដឹង​ ​(​នូវ​មគ្គ​ ​និង​ផល​)​ ​សេចក្ដីទុក្ខ​ ​របស់​អរិយ​សាវក​នោះ​ ​ដែល​អស់​ទៅ​ ​រលីង​ទៅ​ ​ច្រើនជាង​ ​សេចក្ដីទុក្ខ​ ​ដែល​សល់​នៅ​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​មិនបាន​ដល់​ ​នូវ​ការរាប់​ផង​ ​មិនបាន​ដល់​ ​នូវ​ការប្រៀបធៀប​ផង​ ​មិនបាន​ដល់​នូវ​ចំណែក​ ​នៃ​ចំណិត​ផង​ ​ដោយ​ការប្រៀបធៀប​នឹង​គំនរ​ទុក្ខ​ពីមុន​ ​ដែល​អស់​ទៅ​ ​រលីង​ទៅ​ ​ចំនួន​ ​៧​ ​ ​អត្តភាព​ ​ជា​យ៉ាង​យូរ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​។​ ​បុគ្គល​ណា​ដឹង​ច្បាស់​តាម​សេចក្ដីពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​។​បេ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣១២ | បន្ទាប់
ID: 636852987943006578
ទៅកាន់ទំព័រ៖