ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​។​បេ​។​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​។​
 ​[​៤៥៩​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​លើក​នូវ​អាចម៍ដី​បន្តិច​ ​ដាក់លើ​ចុង​ព្រះ​នខា​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​នឹង​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​សំគាល់​នូវ​ហេតុ​នោះ​ ​ដូចម្ដេច​ ​អាចម៍ដី​បន្តិច​ ​ដែល​តថាគត​ ​លើកដាក់​លើ​ចុង​ក្រចក​ ​និង​មហាប្រឹថពី​នេះ​ ​របស់​ទាំងពីរ​ ​តើ​របស់​ណា​ច្រើនជាង​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មហាប្រឹថពី​នុ៎ះ​ ​ច្រើនជាង​ ​អាចម៍ដី​បន្តិច​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លើកឡើង​ដាក់លើ​ចុង​ព្រះ​នខា​មាន​ ​ប្រមាណ​តិច​ ​អាចម៍ដី​បន្តិច​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លើកដាក់​លើ​ចុង​ព្រះ​នខា​ ​មិនដល់​ ​នូវ​ការរាប់​ផង​ ​មិនដល់​ ​នូវ​ការប្រៀបធៀប​ផង​ ​មិនដល់​នូវ​ចំណែក​ ​នៃ​ចំណិត​ផង​ ​ដោយ​ការប្រៀបធៀប​នឹង​មហាប្រឹថពី​បាន​ឡើយ​ ​យ៉ាងណាមិញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​ ​ដែល​កើត​ក្នុង​មជ្ឈិម​ជនបទ​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ឯ​ពួក​សត្វ​ ​ដែល​កើត​ក្នុង​បច្ចន្តិ​ម​ជនបទ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​។​ ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​កើត​ក្នុង​មិលក្ខ​ជនបទ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិន​មាន​ប្រាជ្ញា​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​ដែរ​។​បេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣២៣ | បន្ទាប់
ID: 636852990417708123
ទៅកាន់ទំព័រ៖