ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៤

សិក្ខាបទ​ទី៨​


 [​២៨០​]​ ​សម័យ​នោះ​ ​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​កាល​គង់នៅ​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​អរិ​ដ្ឋ​ជា​កូន​នៃ​ត្រកូល​អ្នកសម្លាប់​ត្មាត​ ​មាន​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​កើតឡើង​ដូច្នេះ​ថា​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ណា​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​សំដែង​ថា​ ​តែង​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​នោះ​មិន​អាច​ធ្វើ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ដល់​អ្នក​សេព​ ​ដោយ​ប្រការ​ណា​ ​ខ្ញុំ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ធម៌​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​សំដែង​ហើយដោយ​ប្រការ​ដូច្នោះ​។​ ​ភិក្ខុ​ជាច្រើន​រូប​បានឮ​ពាក្យ​នោះ​ថា​ ​ឮថា​ ​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​អរិ​ដ្ឋ​ជា​កូន​នៃ​ត្រកូល​អ្នកសម្លាប់​ត្មាត​ ​មាន​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​កើតឡើង​ដូច្នេះ​ថា​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ណា​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​សំដែង​ថា​ ​ធ្វើ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​នោះ​មិន​អាច​ធ្វើ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ដល់​អ្នក​សេព​ ​ដោយ​ប្រការ​ណា​ ​ខ្ញុំ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ធម៌​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​សំដែង​ហើយដោយ​ប្រការ​ដូច្នោះ​។​ ​ទើប​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ចូល​ទៅ​រក​អរិ​ដ្ឋ​ភិក្ខុ​ជា​កូន​នៃ​ត្រកូល​អ្នកសម្លាប់​ត្មាត​នោះ​ ​លុះ​ចូល​ទៅ​ហើយ​ ​បាន​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​នឹង​អរិ​ដ្ឋ​ភិក្ខុ​ជា​កូន​នៃ​ត្រកូល​អ្នកសម្លាប់​ត្មាត​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​អរិ​ដ្ឋ​ ​ឮថា​ ​អ្នកមាន​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់​
ថយ | ទំព័រទី ២៧៦ | បន្ទាប់
ID: 636787597127017137
ទៅកាន់ទំព័រ៖