ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៤

 [​២៨២​]​ ​ពាក្យ​ថា​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ដែល​និយាយ​យ៉ាងនេះ​នោះ​ឯង​។​ ​ពាក្យ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ដទៃ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ណា​ឃើញ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ណា​ឮ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​ត្រូវ​និយាយ​ឲ្យ​ភិក្ខុ​ដែល​មាន​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់​នោះ​ថា​ ​នែ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​លោក​កុំ​និយាយ​យ៉ាងហ្នឹង​ ​កុំ​ពោល​បង្កាច់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​យ៉ាងហ្នឹង​ ​ការ​ពោល​បង្កាច់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​មិនល្អ​ទេ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​មិន​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​សំដែង​ហើយ​ ​ដោយ​បរិយាយ​ជាច្រើន​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​អាច​ធ្វើ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ដល់​បុគ្គល​អ្នក​សេព​មែន​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ត្រូវ​និយាយ​ប្រដៅ​ឲ្យ​ភិក្ខុ​មាន​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់​នោះ​អស់​វារៈ​ពីរ​ដង​ផង​ ​ត្រូវ​និយាយ​ប្រដៅ​ឲ្យអស់​វារៈ​បីដង​ផង​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​លះបង់​បាន​ ​ការ​លះបង់​បាន​នេះ​ជាការល្អ​ ​បើ​មិន​លះបង់​ទេ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ឮ​ហើយ​ ​មិន​និយាយ​ប្រដៅ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ត្រូវ​ទាញ​ភិក្ខុ​នោះ​មកកាន់​ទី​កណ្តាល​សង្ឃ​ ​ហើយ​និយាយ​ប្រដៅ​ថា​ ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​លោក​កុំ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​កុំ​ពោល​បង្កាច់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ការ​ពោល​បង្កាច់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​មិនល្អ​ទេ​ ​ព្រោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​មិន​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ​ ​នែ​អាវុសោ​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​តែង​ធ្វើ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ
ថយ | ទំព័រទី ២៨៣ | បន្ទាប់
ID: 636787599405407454
ទៅកាន់ទំព័រ៖