ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៤

ទោស​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ​នេះ​មាន​ច្រើន​ ​នែ​មោឃបុរស​ ​កាលបើ​ដូច្នោះ​ហើយ​ ​អ្នកឯង​ហៅថា​ពោល​បង្កាច់​យើង​ផង​ ​គាស់កកាយ​ខ្លួនឯង​ផង​ ​សោយ​បាប​ជាច្រើន​ផង​ ​ព្រោះ​ទិដ្ឋិ​ដែល​ខ្លួន​កាន់​យកខុស​ ​នែ​មោឃបុរស​ ​ទិដ្ឋិ​ដែល​អ្នកឯង​កាន់​យក​អាក្រក់​នោះ​ ​នឹង​បង្ក​ទោស​មិនជា​ប្រយោជន៍​ ​ជា​ទុក្ខ​ដល់​អ្នកឯង​អស់​កាល​ជា​អង្វែង​ ​នែ​មោឃបុរស​ ​អំពើ​នេះ​មិនមែន​នាំឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ដល់​ពួក​ជន​ដែល​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​ ​ឬ​នាំ​ពួក​ជន​ដែល​ជ្រះថ្លា​ហើយ​ ​ឲ្យ​រឹងរឹតតែ​ជ្រះថ្លា​ឡើង​ទេ​ ​ម្នាល​មោឃបុរស​ ​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់​របស់​អ្នកឯង​នេះ​ ​មានតែ​នាំ​មិន​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ដល់​ពួក​ជន​ដែល​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​ ​និង​ដើម្បី​សេចក្តី​រាយមាយ​ដល់​មនុស្ស​ពួក​ខ្លះ​ដែល​ជ្រះថ្លា​ហើយ​ផង​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​បន្ទោស​ហើយ​ ​ទ្រង់​ធ្វើ​ធម្មី​កថា​ ​រួច​ត្រាស់​ហៅ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​សង្ឃ​ចូរ​ញុំាង​កណ្ឌ​ក​សមណុទ្ទេស​ឲ្យ​វិនាស​ចុះ​(​១​)​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កណ្ឌ​ក​សមណុទ្ទេស​នោះ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ត្រូវឲ្យ​វិនាស​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​អាវុសោ​កណ្ឌ​កៈ​ ​កាល​មាន​
​(​១​)​ ​អដ្ឋកថា​ ​វិនាស​នោះ​មាន​បី​យ៉ាង​ ​គឺ​សំវាសនាសនា​ ​វិនាស​ទី​ខាន​បាន​នៅ​រួម​ជាមួយនឹង​សង្ឃ១​ ​លិង្គនាសនា​ ​វិនាស​ចាក​ភេទ​ ​គឺ​ត្រូវ​ផ្សឹក​ចេញ១​ ​ទណ្ឌកម្ម​នាសនា​ ​វិនាស​ដោយ​ត្រូវទណ្ឌកម្ម​ ​មាន​មិន​ឲ្យ​ដេក​នៅ​រួម​នឹង​ភិក្ខុ​អស់​ពីរបី​រាត្រី​ជាដើម១​ ​កណ្ឌ​កៈ​នេះ​ត្រូវទណ្ឌកម្ម​នាសនា​ ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៩៨ | បន្ទាប់
ID: 636787606457530812
ទៅកាន់ទំព័រ៖