ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៤

ម្នាល​អានន្ទ​ ​អំពើ​នេះ​មិនមែន​នាំឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ ​ដល់​ពួក​ជន​ដែល​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​ ​ឬ​នាំ​ពួក​ជន​ដែល​ជ្រះថ្លា​ហើយ​ ​ឲ្យ​រឹងរឹតតែ​ជ្រះថ្លា​ឡើង​ទេ​។​បេ​។​ ​ទ្រង់​បន្ទោស​ហើយ​ ​ទ្រង់​ធ្វើ​ធម្មី​កថា​ត្រាស់​ហៅ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​មក​ ​ដោយ​ព្រះពុទ្ធដីកា​ថា​។​ ​
 [​៣៥១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ទោស​ទាំង១០យ៉ាងនេះ​រមែង​មាន​ក្នុង​កិរិយា​ចូល​ទៅ​ខាងក្នុង​បុរី​របស់​ស្តេច​។​ ​ទោស​ទាំង១០យ៉ាងនោះ​ ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ស្តេច​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ទ្រង់​ប្រថាប់​លើ​ក្រឡាព្រះបន្ទំ​ជាមួយ​មហេសី​។​ ​ភិក្ខុ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទីនោះ​។​ ​មហេសី​បានឃើញ​ភិក្ខុ​ ​រមែង​ធ្វើ​កិរិយា​ញញឹម​ឲ្យ​ប្រាកដ​ខ្លះ​ ​ភិក្ខុ​ឃើញ​មហេសី​ ​រមែង​ធ្វើ​កិរិយា​ញញឹម​ឲ្យ​ប្រាកដ​ខ្លះ​។​ ​ស្តេច​រមែង​រង្កៀស​ក្នុង​រឿង​នោះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ការ​មិន​គួរ​អ្នក​ទាំងពីរ​នាក់​នេះ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​ឬថា​អ្នក​ទាំងពីរ​នេះ​នឹង​ធ្វើ​នូវ​ការ​មិន​គួរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ទោស​ក្នុង​កិរិយា​ចូល​ទៅ​ខាងក្នុង​បុរី​នៃ​ស្តេច​ជាបឋម​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុ​ដទៃ​នៅ​មានត​ទៅទៀត​ ​ស្តេច​ជា​បុគ្គល​មាន​កិច្ច​ច្រើន​ ​មានការ​ងារ​គួរ​ធ្វើ​ច្រើន​ ​ទ្រង់​យាង​ទៅ​ប្រោស​ស្រី​ដទៃ​ហើយក៏​ភ្លេច​។​ ​ឯ​ស្រី​នោះ​ ​ក៏​មានគភ៌​ដោយ​ស្តេច​នោះ​។​ ​ស្តេច​រមែង​រង្កៀស​ក្នុង​រឿង​នោះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ជននី​មួយ​ដទៃ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទីនេះ​មិនបានទេ​ ​វៀរ​មួយ​តែ​បព្វជិត​ ​ទំនងជា​កម្ម​របស់​បព្វជិត​ទេ​ដឹង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៥៩ | បន្ទាប់
ID: 636787644021659358
ទៅកាន់ទំព័រ៖