ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៤

ភិក្ខុ​ណាមួយ​ ​មាន​សេចក្តី​ដូច​គ្នា្នឹង​សិក្ខាបទ​ទី១នៃ​បារាជិក​កណ្ឌ​។​ ​ពាក្យ​ថា​ ​ក្នុង​ទីសេនាសនៈ​ទាំងឡាយ​មាន​សភាព​ដូច្នោះ​ ​គឺទី​សេនាសនៈ​ទាំងឡាយ​មាន​សភាព​បែបនេះ​ឯង​។​ ​ដែល​ហៅថា​ ​គេ​មិនបាន​ឲ្យ​ដំណឹង​ ​ទោះបី​សហធម្មិក​បុគ្គល​ទាំង៥​ ​បាន​ឲ្យ​ដំណឹង​ហើយ​ក្តី​ ​ការ​ឲ្យ​ដំណឹង​នេះ​ ​ក៏​គង់​ហៅថា​ ​គេ​មិនបាន​ឲ្យ​ដំណឹង​ដដែល​។​ ​ការ​ឲ្យ​ដំណឹង​ក្នុង​ទី​ដទៃ​ក្រៅពី​អារាម​ ​ឬ​ឧបចារ​របស់​អារាម​ក្តី​ ​ការ​ឲ្យ​ដំណឹង​យ៉ាងនេះ​ក៏​ឈ្មោះថា​គេ​មិនបាន​ឲ្យ​ដំណឹង​ដដែល​។​ ​ដែល​ហៅថា​ ​មាន​គេ​ឲ្យ​ដំណឹង​ ​គឺ​បុគ្គល​ណាមួយ​ទោះ​ស្រី​ក្តី​ ​ប្រុស​ក្តី​ ​មកកាន់​អារាម​ ​ឬ​ឧបចារ​របស់​អារាម​ប្រាប់​ ​(​ចំពោះ​ភិក្ខុ​)​ ​ថា​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​ត្រកូល​ឈ្មោះ​នេះ​គេ​នឹង​នាំ​យក​ខាទ​នីយៈ​ ​ឬ​ភោជ​នីយៈ​ ​(​មក​ប្រគេន​)​។​ ​បើ​ទី​ប្រកបដោយ​រង្កៀស​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​ ​ទី​ប្រកបដោយ​រង្កៀស​។​ ​បើ​ទី​ប្រកបដោយ​ភ័យ​ចំពោះមុខ​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​ ​ទី​ប្រកបដោយ​ភ័យ​ចំពោះមុខ​។​ ​បើ​ទាយក​និយាយ​ថា​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​សេចក្តី​រង្កៀស​ក្តី​ ​សេចក្តី​ភ័យ​ក្តី​ ​ក៏​លើកទុក​ចុះ​ ​ជន​មុខ​ជា​នឹង​នាំ​យក​ខាទ​នីយៈ​ ​ឬ​ភោជ​នីយៈ​មក​មិនខាន​ទេ​ ​(​នោះ​)​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​និយាយ​នឹង​ពួក​ចោរ​ថា​ ​ដ្បិត​មាន​ពួក​មនុស្ស​ ​គេ​នឹង​ចូល​មក​ក្នុង​ទីនេះ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ចូរ​ថយចេញ​សិន​។​ ​កាល​ទាយក​ឲ្យ​ដំណឹង​ថា​នឹង​ប្រគេន​បបរ​ ​តែ​ទាយក​នោះ​ត្រឡប់ជា​នាំ​យក​
ថយ | ទំព័រទី ៤២៩ | បន្ទាប់
ID: 636788628876457265
ទៅកាន់ទំព័រ៖