ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៤

 វារៈ​ដែល​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ ​(​ក្នុង​សិក្ខាបទ​នេះ​មាន៨យ៉ាង​)​ ​គឺ​ភិក្ខុ​មិន​ក្លែង១​ ​ភិក្ខុ​គ្មាន​សតិ១​ ​ភិក្ខុ​មិនដឹង​ខ្លួន១​ ​ភិក្ខុ​មាន​ជម្ងឺ១​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ចូល​ទៅកាន់​លំនៅ១​ ​ភិក្ខុ​មាន​សេចក្តី​អន្តរាយ១​ ​ភិក្ខុ​ឆ្កួត១​ ​ភិក្ខុ​ដើម​បញ្ញត្តិ១​។​
 [​៤២២​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ឆ​ព្វ​គ្គិ​យ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​វាសដៃ​ខ្លះ​ ​វាសជើង​ខ្លះ​ ​ដើរទៅ​ក្នុង​ចន្លោះផ្ទះ​។​បេ​។​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ភិក្ខុ​គប្បី​ធ្វើ​សេចក្តី​សិក្សា​ថា​ ​អញ​នឹង​សង្រួម​ឲ្យ​ល្អ​ដើរទៅ​ក្នុង​ចន្លោះផ្ទះ​។​
 ភិក្ខុ​ត្រូវតែ​សង្រួម​ឲ្យ​ល្អ​ដើរទៅ​ក្នុង​ចន្លោះផ្ទះ​។​ ​ភិក្ខុ​ណា​អាស្រ័យ​សេចក្តី​មិន​អើពើ​ ​ហើយ​គ្រវាត់​គ្រវែង​ដៃ​ខ្លះ​ ​ជើង​ខ្លះ​ ​ដើរទៅ​ក្នុង​ចន្លោះផ្ទះ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​
 វារៈ​ដែល​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ ​(​ក្នុង​សិក្ខាបទ​នេះ​មាន៧យ៉ាង​)​ ​គឺ​ភិក្ខុ​មិន​ក្លែង១​ ​ភិក្ខុ​គ្មាន​សតិ១​ ​ភិក្ខុ​មិនដឹង​ខ្លួន១​ ​ភិក្ខុ​មាន​ជម្ងឺ១​ ​ភិក្ខុ​មាន​សេចក្តី​អន្តរាយ១​ ​ភិក្ខុ​ឆ្កួត១​ ​ភិក្ខុ​ដើម​បញ្ញត្តិ១​។​
 [​៤២៣​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ឆ​ព្វ​គ្គិ​យ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​វាសដៃ​ខ្លះ​ ​វាសជើង​ខ្លះ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ចន្លោះផ្ទះ​។​បេ​។​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ភិក្ខុ​គប្បី​ធ្វើ​សេចក្តី​សិក្សា​ថា​ ​អញ​នឹង​សង្រួម​ដោយ​ល្អ​អង្គុយ​នៅក្នុង​ចន្លោះផ្ទះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636788634695800113
ទៅកាន់ទំព័រ៖