ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៤

ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​បន្ទោស​ថា​ ​ម្នាល​មោឃបុរស​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​មិន​គួរបើ​នឹង​ហ៊ាន​សូម​សម្ល​ខ្លះ​ ​បាយ​ខ្លះ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ ​ហើយ​ឆាន់​សោះ​ ​ម្នាល​មោឃបុរស​ទាំងឡាយ​ ​អំពើ​ដែល​អ្នកធ្វើ​នេះ​ ​នឹង​បាន​ដឹកនាំ​ពួក​ជន​ដែល​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​ ​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ឡើង​ ​ឬ​ពួក​ជន​ដែល​ជ្រះថ្លា​ហើយ​ ​ឲ្យ​កាន់តែ​ជ្រះថ្លា​ឡើង​ទេ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ត្រូវ​សំដែង​ឡើង​នូវ​សិក្ខាបទ​នេះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ភិក្ខុ​គប្បី​ធ្វើ​សេចក្តី​សិក្សា​ថា​ ​អញ​នឹង​មិន​សូម​សម្ល​ ​ឬ​បាយ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ខ្លួនឯង​ ​ហើយ​ឆាន់​ទេ​។​ ​សិក្ខាបទ​នេះ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​បញ្ញត្ត​ហើយ​ដល់​ពួក​ភិក្ខុ​យ៉ាងនេះ​។​
 [​៤៥៥​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​មាន​ជម្ងឺ​។​ ​ឯ​ពួក​ភិក្ខុ​អ្នក​សួរ​ជម្ងឺ​បាន​ពោល​ពាក្យ​នេះ​នឹង​ភិក្ខុ​ដែល​មាន​ជម្ងឺ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ល្មម​អត់ធន់​បាន​ឬទេ​ ​អ្នក​ទាំង​ឡាយ​ល្មម​ញុំាង​អត្តភាព​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​បាន​ឬទេ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ឆ្លើយ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ពីដើម​ ​យើង​តែង​សូម​សម្ល​ខ្លះ​ ​បាយ​ខ្លះ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ខ្លួនឯង​ ​ហើយ​ឆាន់​ ​ហេតុ​នោះ​បាន​ជា​យើង​សប្បាយ​ ​តែ​ឥឡូវនេះ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​ហាមឃាត់​ហើយ​ ​ពួក​យើង​មាន​សេចក្តី​រង្កៀស​ ​ដូច្នេះ​ ​បាន​ជា​មិន​ហ៊ាន​សូម​គេ​ ​ហេតុ​នោះ​បាន​ជា​យើង​មិន​សប្បាយ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​បាន​ក្រាបទូល​
ថយ | ទំព័រទី ៤៦០ | បន្ទាប់
ID: 636788647869423601
ទៅកាន់ទំព័រ៖