ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៤

សិក្ខាបទ​ទី៦​


 [​១៦៥​]​ ​កាលនោះ​ ​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​កាល​ទ្រង់​សម្រេច​ឥរិយាបទ​ក្នុង​វត្ត​វេឡុ​វន​ ​ជា​កលន្ទក​និវាប​ស្ថាន​ ​ក្បែរ​ក្រុង​រាជគ្រឹះ​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ត្រកូល​ជា​ឧបដ្ឋាក​របស់​ព្រះ​ឧប​នន្ទ​ជា​សក្យ​បុត្រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​និមន្ត​ព្រះ​ឧប​នន្ទ​ ​ជា​សក្យ​បុត្រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ដោយ​ភត្ត​ ​ហើយក៏​និមន្ត​ពួក​ភិក្ខុ​ឯទៀត​ដោយ​ភត្ត​ដែរ​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ព្រះ​ឧប​នន្ទ​ជា​សក្យ​បុត្រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​អាល័យតែ​ចូល​ទៅ​រក​ត្រកូល​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​ពេលមុន​ឆាន់​។​ ​ឯ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​ក៏បាន​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​នឹង​មនុស្ស​អម្បាល​នោះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ចូរ​ប្រគេន​ចង្ហាន់​(​មក​)​។​ ​ពួក​មនុស្ស​អម្បាល​នោះ​ ​ក៏​និយាយ​ឃាត់​ថា​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ទាំងឡាយ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​លោកម្ចាស់​ទាំងឡាយ​រង់ចាំ​សិន​ ​ទម្រាំ​ព្រះ​ឧប​នន្ទ​ជា​ម្ចាស់​លោកនិមន្ត​មក​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​បាន​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​នឹង​ពួក​មនុស្ស​អម្បាល​នោះ​ជា​គំរប់​ពីរ​ដង​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ចូរ​ប្រគេន​ចង្ហាន់​(​មក​)​។​ ​ពួក​មនុស្ស​អម្បាល​នោះ​ ​ក៏​និយាយ​ឃាត់​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះករុណា​ទាំងឡាយ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះករុណា​ទាំងឡាយ​រង់ចាំ​សិន​ចុះ​ ​ទម្រាំតែ​ព្រះ​ឧប​នន្ទ​ជា​ម្ចាស់​និមន្ត​មក​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​អម្បាល​នោះ​ ​ក៏​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​នឹង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​នោះ​ជា​គំរប់​បីដង​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៣ | បន្ទាប់
ID: 636786966887609505
ទៅកាន់ទំព័រ៖