ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៤

ដោយហោចទៅ​ ​សូម្បី​ចន្លោះ​ស្រុក​មួយ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​បា​ចិ​ត្តិ​យ​។​ ​ភិក្ខុ​បបួល​ ​មាតុគ្រាម​មិន​បបួល​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​បបួល​ដើរ​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ​ជាមួយគ្នា​ ​មួយអន្លើដោយ​យក្ស​ស្រី​ ​ប្រេត​ស្រី​ ​មនុស្ស​ខ្ទើយ​ ​និង​តិរច្ឆាន​ញី​មាន​រាង​ដូច​មនុស្ស​ ​ដោយហោចទៅ​ ​សូម្បី​ចន្លោះ​ស្រុក​មួយ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​មិនមែន​មាតុគ្រាម​ ​ភិក្ខុ​សំគាល់​ថា​មាតុគ្រាម​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​មិនមែន​មាតុគ្រាម​ ​ភិក្ខុ​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​មិនមែន​មាតុគ្រាម​ ​ភិក្ខុ​សំគាល់​ថា​ ​មិនមែន​មាតុគ្រាម​ ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​។​
 [​២៧៩​]​ ​វារៈ​ដែល​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ ​(​ក្នុង​សិក្ខាបទ​នេះ​មាន៦យ៉ាង​)​ ​គឺ​ភិក្ខុ​មិន​បបួល​ ​ហើយ​ទៅ១​ ​មាតុគ្រាម​បបួល​ ​ភិក្ខុ​មិន​បបួល១​ ​ភិក្ខុ​ទៅ​ដោយ​ខុស​សង្កេត១​ ​ភិក្ខុ​ទៅ​ព្រោះ​មាន​សេចក្តី​អន្តរាយ១​ ​ភិក្ខុ​ឆ្កួត១​ ​ភិក្ខុ​ដើម​បញ្ញត្តិ១​។​

​សិក្ខាបទ​ទី៧​ ​ចប់​។​

ថយ | ទំព័រទី ២៧៥ | បន្ទាប់
ID: 636787596730394452
ទៅកាន់ទំព័រ៖