ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៤

ប្លន់​មនុស្ស​ក៏​ប្រាកដ​ ​វាយដំ​មនុស្ស​ក៏​ប្រាកដ​។​ ​ភិក្ខុ​ដើរទៅ​កាន់​ផ្លូវ​ដែល​ប្រកបដោយ​ភ័យ​ចំពោះមុខ​ ​ហើយ​ ​ឃើញ​ផ្លូវ​មិន​ប្រកបដោយ​ភ័យ​ចំពោះមុខ​វិញ​ ​ត្រូវ​បញ្ជូន​ភិក្ខុនី​ទៅ​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​ម្នាលនាង​ទាំងឡាយ​ ​នាង​ទាំងឡាយ​ចូរ​ទៅចុះ​។​
 [​៧២​]​ ​ភិក្ខុ​បបួលគ្នា​ហើយ​ ​សំគាល់​ថា​បបួល​មែន​ ​ដើរទៅ​កាន់​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ​មួយ​ ​ដោយហោចទៅ​ ​សូម្បី​ទៅកាន់​ទី​ជា​លង្វែក​នៃ​ស្រុក១​ ​ត្រូវអាបត្តិ​បា​ចិ​ត្តិ​យ​ ​វៀរលែងតែ​មាន​សម័យ​។​ ​ភិក្ខុ​សង្ស័យ​ក្នុង​ការដែល​បាន​បបួលគ្នា​ ​ហើយ​ដើរទៅ​កាន់​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ​មួយ​ ​ដោយហោចទៅ​ ​សូម្បី​ទៅកាន់​ទី​ជា​ចន្លោះ​នៃ​ស្រុក១​ ​ត្រូវអាបត្តិ​បា​ចិ​ត្តិ​យ​ ​វៀរលែងតែ​មាន​សម័យ​។​ ​ភិក្ខុ​បបួលគ្នា​ ​ហើយ​សំគាល់​ថា​មិនបាន​បបួល​ ​ដើរទៅ​កាន់​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ​មួយ​ ​ដោយហោចទៅ​ ​សូម្បី​ទៅកាន់​ទី​ជា​ចន្លោះ​នៃ​ស្រុក១​ ​ត្រូវអាបត្តិ​បា​ចិ​ត្តិ​យ​ ​វៀរលែងតែ​មាន​សម័យ​។​ ​ភិក្ខុ​បបួល​ ​តែ​ភិក្ខុនី​មិន​បបួល​ ​(​ភិក្ខុ​នោះ​)​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​មិនបាន​បបួលគ្នា​ ​ហើយ​សំគាល់​ថា​បាន​បបួល​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​សង្ស័យ​ក្នុង​ការដែល​មិនបាន​បបួល​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​សំគាល់​ថា​ ​មិនបាន​បបួល​ក្នុង​ការដែល​មិនបាន​បបួល​ ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ឡើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៦៧ | បន្ទាប់
ID: 636786900566916179
ទៅកាន់ទំព័រ៖