ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤០

គឺ​បុគ្គល​សំដែង​សូត្រ​ ​មាន​សេ​ចកី្ត​ជា​បុគ្គលាធិដ្ឋាន​ ​ថា​ជា​សូត្រ​មាន​សេ​ចកី្ត​ជា​បុគ្គលាធិដ្ឋាន​ ​១​ ​បុគ្គល​សំដែង​សូត្រ​ ​មាន​សេ​ចកី្ត​ជា​ធម្មាធិដ្ឋាន​ ​ថា​ជា​សូត្រ​ ​មាន​សេ​ចកី្ត​ជា​ធម្មាធិដ្ឋាន​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ ​២​ ​ពួក​នេះ​ ​មិន​ពោល​បង្កាច់​ព្រះ​តថាគត​ឡើយ​។​ ​
 [​២៧១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ជា​អ្នក​បិទបាំង​បាបកម្ម​ ​នឹង​បាន​នូវ​គតិ​(​១​)​ ​ពីរ​យ៉ាង​ ​គតិ​ ​ណាមួយ​ ​គឺ​នរក​ ​ឬ​កំណើត​តិរច្ឆាន​ ​ពុំលែង​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ជា​អ្នក​មិន​បិទបាំង​បាបកម្ម​ ​នឹង​បាន​នូវ​គតិ​ពីរ​យ៉ាង​ ​គតិ​ណាមួយ​ ​គឺ​ទេវតា​ ​ឬ​មនុស្ស​ ​ពុំលែង​ឡើយ​។​
 [​២៧២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ជា​មិច្ឆា​ទិ​ដិ្ឋ​ ​នឹង​បាន​នូវ​គតិ​ពីរ​យ៉ាង​ ​គតិ​ណាមួយ​ ​គឺ​នរក​ ​ឬ​កំណើត​តិរច្ឆាន​ ​ពុំខាន​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ជា​សម្មា​ទិ​ដិ្ឋ​ ​នឹង​បាន​នូវ​គតិ​ពីរ​យ៉ាង​ ​គតិ​ណាមួយ​ ​គឺ​ ​ទេវតា​ ​ឬ​មនុស្ស​ ​ពុំខាន​ឡើយ​។​
 [​២៧៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ទ្រុស្តសីល​ ​រមែង​ទទួល​ឋានៈ​ ​២​ ​ប្រការ​ ​គឺ​នរក​ ​១​ ​កំណើត​តិរច្ឆាន​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​អ្នកមានសីល​ ​រមែង​ទទួល​ឋានៈ​ ​២​ ​ប្រការ​ ​គឺ​ ​ទេវតា​ ​១​ ​មនុស្ស​ ​១​។​ ​
​(​១​)​ ​ដំណើរ​ទៅកាន់​ភព​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៤ | បន្ទាប់
ID: 636852736319884559
ទៅកាន់ទំព័រ៖