ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤០

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឯ​សប្បុរស​ ​រមែង​ដឹង​ឧបការៈ​ ​ដែលគេ​ធ្វើ​ហើយ​ ​និង​ធ្វើ​ឧបការៈ​ ​ដែលគេ​ធ្វើ​ហើយ​ ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ឡើង​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អំពើ​ទាំងពីរ​នេះ​ ​ដែល​ពួកសប្បុរស​ ​បាន​ពោល​សរសើរ​ហើយ​ ​គឺ​ការ​ដឹង​ឧបការៈ​ ​ដែលគេ​ធ្វើ​ហើយ​ ​១​ ​ធ្វើ​ឧបការៈ​ ​ដែលគេ​ធ្វើ​ហើយ​ ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ឡើង​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អំពើ​ទាំងពីរ​នេះ​ ​សុទ្ធតែ​ជា​សប្បុរស​ភូមិ​ទាំងអស់​ ​គឺ​ការ​ដឹង​ឧបការៈ​ ​ដែលគេ​ធ្វើ​ហើយ​ ​១​ ​ធ្វើ​ឧបការៈ​ ​ដែលគេ​ធើ្វ​ហើយ​ ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ឡើង​ ​១​។​ ​
 [​២៧៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​កុលបុត្ត​មិន​ងាយ​នឹង​ធ្វើការ​តបគុណ​ ​ដល់​បុគ្គល​ពីរ​ពួក​បានទេ​។​ ​បុគ្គល​ពីរ​ពួក​ ​តើន​រណា​ខ្លះ​។​ ​គឺ​មាតា​ ​១​ ​បិតា​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កុលបុត្ត​មាន​អាយុ​ ​១០០​ ​ឆ្នាំ​ ​រស់នៅ​អស់​រវាង​ ​១០០​ ​ឆ្នាំ​ ​គប្បី​បញ្ជិះ​មាតា​ ​ដោយ​ស្មា​ម្ខាង​ ​បញ្ជិះ​បិតា​ ​ដោយ​ស្មា​ម្ខាង​ ​កុលបុត្ត​នោះ​ ​បម្រើ​មាតាបិតា​ទាំងពីរ​នោះ​ ​ដោយ​ការ​ដុស​ជម្រះ​បំបាត់​ក្លិនអាក្រក់​ ​រិត​នួត​ដៃ​ ​ផ្ងូត​ទឹក​ ​គក់ច្របាច់​ដៃជើង​ ​ឯ​មាតាបិតា​ទាំងពីរ​នោះ​ ​ក៏​បន្ទោបង់​មូត្រ​ ​ករីស​ ​លើ​ស្មា​កុលបុត្ត​នោះ​ឯង​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៧ | បន្ទាប់
ID: 636852737096428975
ទៅកាន់ទំព័រ៖