ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤០

 ​[​៤៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​កំណត់​នូវ​ចិត្ត​ ​(​របស់​បុគ្គល​)​ ​ដោយចិត្ត​ ​(​របស់​ខ្លួន​)​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​បុគ្គល​ពួក​មួយ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ដែល​មានចិត្ត​ប្រទូស្ត​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បើ​បុគ្គល​នេះ​ ​ធ្វើ​នូវ​មរណកាល​ ​ក្នុង​សម័យនេះ​ ​នឹង​ធ្លាក់ទៅក្នុង​នរក​ ​ដូច​គេ​ចាប់​បោះ​ទៅ​ ​ដូច្នោះឯង​ ​រឿង​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះថា​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​មានចិត្ត​ប្រទូស្ត​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយវិញទៀត​ ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ពួក​មួយ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ទម្លាយ​រាងកាយ​ស្លាប់​ទៅ​ ​តែង​ទៅ​កើត​ក្នុង​អបាយ​ ​ទុគ្គតិ​ ​វិនិបាត​ ​នរក​ ​ក៏​ព្រោះតែ​ចិត្តប្រទូស្ត​ ​ជាហេតុ​ដែរ​។​
 ​[​៤៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​កំណត់​នូវ​ចិត្ត​ ​(​របស់​បុគ្គល​)​ ​ដោយចិត្ត​ ​(​របស់​ខ្លួន​)​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​បុគ្គល​ពួក​មួយ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ដែល​មានចិត្ត​ជ្រះថ្លា​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បើ​បុគ្គល​នេះ​ ​ធ្វើ​នូវ​មរណកាល​ ​ក្នុង​សម័យនេះ​ ​នឹង​ទៅ​កើត​ក្នុង​ស្ថានសួគ៌​ ​ដូច​គេ​នាំទៅ​ដំ​កល់​ទុក​ដូច្នោះឯង​ ​រឿង​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយវិញទៀត​ ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ពួក​មួយ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ទម្លាយ​រាងកាយ​ស្លាប់​ទៅ​ ​នឹង​ទៅ​កើត​ក្នុង​សុគតិ​សួគ៌​ ​ទេវលោក​ ​ក៏​ព្រោះតែ​ចិត្តជ្រះថ្លា​ ​ជាហេតុ​ដែរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៦ | បន្ទាប់
ID: 636852702015162441
ទៅកាន់ទំព័រ៖