ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤០

 ​[​៣០៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ពីរ​ពួក​នេះ​ ​រមែង​មិន​តក់ស្លុត​ ​ក្នុង​វេលា​ដែល​រន្ទះបាញ់​។​ ​បុគ្គល​ពីរ​ពួក​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ជា​ខីណាស្រព​ ​១​ ​សេះ​អាជានេយ្យ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ពីរ​ពួក​នេះឯង​ ​រមែង​មិន​តក់ស្លុត​ ​ក្នុង​វេលា​ដែល​រន្ទះបាញ់​។​
 [​៣០៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ពីរ​ពួក​នេះ​ ​រមែង​មិន​តក់ស្លុត​ ​ក្នុង​វេលា​ដែល​រន្ទះបាញ់​។​ ​បុគ្គល​ពីរ​ពួក​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ជា​ខីណាស្រព​ ​១​ ​សីហ​មិគរាជ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ពីរ​ពួក​នេះ​ ​រមែង​មិន​តក់ស្លុត​ ​ក្នុង​វេលា​ដែល​រន្ទះបាញ់​។​
 [​៣០៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​កិន្នរ​ ​កាល​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​អំណាច​នៃ​ប្រយោជន៍​ពីរ​យ៉ាងនេះ​ ​ទើប​មិន​ពោល​វាចា​ជា​របស់​មនុស្ស​ ​ប្រយោជន៍​ពីរ​យ៉ាង​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺ​មិន​ពោល​ពាក្យ​មុសា​ ​១​ ​មិន​ពោល​បង្កាច់​អ្នកដទៃ​ ​ដោយ​ពាក្យ​មិន​ពិត​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​កិន្នរ​ ​កាល​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​អំណាច​ ​នៃ​ប្រយោជន៍​ទាំងពីរ​យ៉ាងនេះ​ ​ទើប​មិន​ពោល​វាចា​ ​ជា​របស់​មនុស្ស​ឡើយ​។​
 [​៣០៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មាតុគ្រាម​ ​រមែង​មិន​ឆ្អែត​ ​មិន​ទ្រាន់​ ​ចំពោះ​ធម៌​ពីរ​យ៉ាង​ ​រហូតដល់​មរណកាល​។​ ​ធម៌​ពីរ​យ៉ាងនេះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៣ | បន្ទាប់
ID: 636852747601559834
ទៅកាន់ទំព័រ៖