ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

​ជាស​ភាវៈ​ ​ដល់​នូវ​ការ​សាបសូន្យ​ ​មាន​សភាព​មិនកើត​ឡើង​តទៅ​ឡើយ​ ​ទោសៈ​តថាគត​ ​បាន​លះបង់​ហើយ​ ​បាន​ផ្ដាច់ផ្ដិល​ឫសគល់​អស់ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​នៅសល់​តែ​ទីនៅ​ ​ដូចជា​ទីនៅ​ ​នៃ​ដើមត្នោត​ ​ជាស​ភាវៈ​ ​ដល់​នូវ​ការ​សាបសូន្យ​ ​មាន​សភាព​មិនកើត​ឡើង​តទៅ​ ​មោហៈ​ ​តថាគត​ ​បាន​លះបង់​ហើយ​ ​បាន​ផ្ដាច់ផ្ដិល​ឫសគល់​អស់ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​នៅសល់​តែ​ទីនៅ​ ​ដូចជា​ទីនៅ​ ​នៃ​ដើមត្នោត​ ​ជាស​ភាវៈ​ ​ដល់​នូវ​ការ​សាបសូន្យ​ ​មាន​សភាព​មិនកើត​ឡើង​តទៅ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​បើ​តថាគត​នោះ​ ​ចង្រ្កម​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​ទី​ចង្រ្កម​ជា​របស់​អរិយៈ​នុ៎ះ​ ​រមែង​មានដល់​តថាគត​ ​ក្នុង​សម័យ​នោះ​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​បើ​តថាគត​នោះ​ឈរ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​.​.​.​ ​អង្គុយ​.​.​.​ ​សម្រេច​នូវ​សំណឹង​ ​សំណឹង​ដ៏​ខ្ពស់​ ​និង​ទី​អង្គុយ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ជា​របស់​អរិយៈ​នុ៎ះ​ ​រមែង​មានដល់​តថាគត​ក្នុង​សម័យ​នោះ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​តថាគត​ ​ជា​អ្នក​បាន​តាម​សេចក្ដីប្រាថ្នា​ ​បាន​ដោយ​ងាយ​ ​បាន​ដោយ​មិន​លំបាក​ ​នូវ​សំណឹង​ដ៏​ខ្ពស់​ ​និង​ទី​អង្គុយ​ដ៏​ប្រសើរ​ជា​របស់​អរិយៈ​នេះឯង​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​អស្ចារ្យ​ណាស់​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ចំឡែក​ណាស់​ ​តើមាន​បុគ្គល​ដទៃ​ឯណា​
ថយ | ទំព័រទី ២០៧ | បន្ទាប់
ID: 636853173573544038
ទៅកាន់ទំព័រ៖