ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​មិនជា​ប្រយោជន៍​ ​ដើម្បី​សេចក្ដីទុក្ខ​ ​ឬ​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ទេ​ ​ឬក៏​ក្នុង​ដំណើរ​នុ៎ះ​ ​ដូចម្ដេច​ទៅវិញ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ធម៌​ទាំងនេះ​ ​ដែល​បុគ្គល​សមាទាន​ ​បរិបូណ៌​ហើយ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​មិនជា​ប្រយោជន៍​ ​ដើម្បី​សេចក្ដីទុក្ខ​ ​យើងខ្ញុំ​ក៏​យល់​ក្នុង​ដំណើរ​នុ៎ះ​ ​ដូច្នោះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​កាលាម​ក្សត្រិយ៍​ ​តថាគត​បាន​សំដែង​ ​នូវ​ហេតុ​នោះ​ ​ដូច្នេះហើយ​ថា​ ​ម្នាល​កាលាម​ក្សត្រិយ៍​ ​អ្នក​ចូរ​មក​ ​អ្នក​កុំ​ប្រកាន់​ ​ដោយ​គ្រាន់តែ​ឮ​តាម​គ្នា​ ​កុំ​ប្រកាន់​តាម​ពាក្យបរម្បរា​ ​កុំ​ប្រកាន់​ដោយ​បានឮ​ថា​ដូច្នេះ​ ​កុំ​ប្រកាន់​ ​ដោយអាង​ក្បួនតម្រា​ ​កុំ​ប្រកាន់​តាម​ហេតុ​ ​ដែល​ត្រិះរិះ​ ​កុំ​ប្រកាន់​ដោយ​កាត់​ដំរួយ​ផ្សែផ្សំ​ ​កុំ​ប្រកាន់​ដោយ​គ្រាន់តែ​ត្រិះរិះ​ ​នូវ​អាការ​ ​កុំ​ប្រកាន់​ដោយ​សេចក្ដី​ពេញចិត្ត​តាម​ការពិនិត្យ​ថា​សមនឹង​សេចក្ដីយល់​ឃើញ​ ​កុំ​ប្រកាន់​ដោយ​យល់ថា​ ​មាន​សភាព​គួរ​ ​(​ជឿ​)​ ​កុំ​ប្រកាន់​ដោយ​គិតថា​ ​សមណៈ​ ​(​នេះ​)​ ​ជា​គ្រូ​របស់​យើង​ ​ម្នាល​កាលាម​ក្សត្រិយ៍​ ​កាលណាបើ​អ្នកដឹង​ ​ដោយខ្លួនឯង​ថា​ ​ធម៌​ទាំងនេះ​ ​ជាអកុសល​ ​ធម៌​ទាំងនេះ​ ​ប្រកបដោយ​ទោស​ ​ធម៌​ទាំងនេះ​ ​ដែល​អ្នកប្រាជ្ញ​តិះដៀល​ ​ធម៌​ទាំងនេះ​ ​ដែល​បុគ្គល​សមាទាន​ ​ពេញលេញ​ហើយ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​មិនជា​ប្រយោជន៍​ ​ដើម្បី​សេចក្ដីទុក្ខ​ ​ម្នាល​កាលាម​ក្សត្រិយ៍​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ ​អ្នក​ត្រូវ​លះបង់​ចោលចេញ​ ​ពាក្យ​ណា​ ​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​ពាក្យ​នោះ​ ​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​ហេតុនេះ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​។​ ​ម្នាល​កាលាម​ក្សត្រិយ៍​ ​អ្នក​ចូរ​មក
ថយ | ទំព័រទី ២២១ | បន្ទាប់
ID: 636853176125309990
ទៅកាន់ទំព័រ៖