ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

​បើ​បរលោក​មាន​ ​ផល​និង​វិបាក​នៃ​អំពើ​ ​ដែល​បុគ្គល​ធ្វើល្អ​ ​និង​ធ្វើ​អាក្រក់​ក៏​មាន​ ​លុះ​អាត្មាអញ​ ​ទំ​លាយ​រាងកាយ​ ​ស្លាប់​ទៅ​ ​នឹង​ទៅ​កើត​ក្នុង​សុគតិ​ ​សួគ៌​ ​ទេវលោក​ ​ដោយហេតុ​ណា​ ​ហេតុ​នោះ​ ​ជា​ឋានៈ​ ​នេះ​ជា​អានិសង្ស​ ​ទី១​ ​ដែល​អរិយ​សាវក​នោះ​ ​បាន​ហើយ​។​ ​បើ​បរលោក​មិន​មាន​ ​ផល​និង​វិបាក​នៃ​អំពើ​ដែល​បុគ្គល​ធ្វើល្អ​ ​និង​អាក្រក់​ក៏​មិន​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​រក្សាខ្លួន​ ​ឲ្យ​ជា​បុគ្គល​មិន​មាន​ពៀរ​ ​មិន​មាន​ព្យាបាទ​ ​មិន​មានទុក្ខ​ ​មានតែ​សេចក្ដីសុខ​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​នេះឯង​ ​នេះ​ ​ជា​អានិសង្ស​ ​ទី២​ ​ដែល​អរិយ​សាវក​នោះ​ ​បាន​ហើយ​។​ ​បើ​អំពើអាក្រក់​ ​ដែល​បុគ្គល​ធ្វើ​ហើយ​ ​ឈ្មោះថា​បាន​ធ្វើ​ ​អាត្មាអញ​ ​មិនដែល​គិត​ ​នូវ​អំពើអាក្រក់​ ​របស់​បុគ្គល​ណាមួយ​ឡើយ​ ​សេចក្ដីទុក្ខ​ ​នឹង​ពាល់ត្រូវ​ ​នូវ​អាត្មាអញ​ ​ដែល​មិន​ធ្វើអំពើ​អាក្រក់​អំពី​ទីណា​បាន​ ​នេះ​ជា​អានិសង្ស​ ​ទី៣​ ​ដែល​អរិ​សាវក​នោះ​ ​បាន​ហើយ​។​ ​បើ​អំពើអាក្រក់​ ​ដែល​បុគ្គល​ធ្វើ​ហើយ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មិនបាន​ធ្វើ​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​ពិចារណា​ឃើញច្បាស់​ ​នូវ​ខ្លួន​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ ​ដោយហេតុ​ ​ទាំង២​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​នេះ​ជា​អានិសង្ស​ ​ទី៤​ ​ដែល​អរិយ​សាវក​នោះ​ ​បាន​ហើយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រ​អង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​អរិយ​សាវក​នោះ​ឯង​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២២៨ | បន្ទាប់
ID: 636853177429264572
ទៅកាន់ទំព័រ៖