ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

​ឃើញ​ ​កុំ​ប្រកាន់​ដោយ​យល់ថា​ ​មាន​សភាព​គួរ​ជឿ​ ​កុំ​ប្រកាន់​ដោយ​គិតថា​ ​សមណៈ​ ​(​នេះ​)​ ​ជា​គ្រូ​របស់​យើង​ឡើយ​ ​ម្នាល​សា​ឡ្ហៈ​ ​និង​រោ​ហនៈ​ ​កាលណា​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ដឹង​ដោយខ្លួនឯង​ថា​ ​ធម៌​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​ជាកុសល​ ​ធម៌​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​មិន​ប្រកបដោយ​ទោស​ ​ធម៌​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​ដែល​អ្នកប្រាជ្ញ​សរសើរ​ ​ធម៌​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​ដែល​បុគ្គល​សមាទាន​ឲ្យ​ពេញលេញ​ហើយ​ ​តែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​ ​និង​សេចក្ដីសុខ​ ​មា្នល​សា​ឡ្ហៈ​ ​និង​រោ​ហនៈ​ ​កាលណោះ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​គួរ​ចូល​ទៅ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​ចុះ​។​ ​ម្នាល​សា​ឡ្ហៈ​ ​និង​រោ​ហនៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​សេចក្ដី​នោះ​ ​ដូចម្ដេច​ ​អលោភៈ​ ​មាន​ដែរ​ឬ​។​ ​មាន​ដែរ​ ​លោកម្ចាស់​។​ ​ម្នាល​សា​ឡ្ហៈ​ ​និង​រោ​ហនៈ​ ​អាត្មា​ពោល​សេចក្ដី​នុ៎ះ​ថា​ ​អលោភៈ​ ​ជា​អន​ភិ​ជ្ឈា​ ​(​សេចក្ដី​មិន​លោភ​)​ ​ម្នាល​សា​ឡ្ហៈ​ ​និង​រោ​ហនៈ​ ​បុគ្គល​អ្នក​មិន​ល្មោភ​ ​មិន​មាន​អភិជ្ឈា​នេះ​ ​រមែង​មិន​សម្លាប់សត្វ​ ​មិន​កាន់​យក​នូវ​វត្ថុ​ដែលគេ​មិនបាន​ឲ្យ​ ​មិន​គប់​រក​ ​នូវ​ភរិយា​របស់​អ្នកដទៃ​ ​មិន​ពោល​ពាក្យ​កុហក​ ​ដឹកនាំ​អ្នកដទៃ​ ​ដើម្បី​អំពើ​ដូច្នោះ​ ​ដែល​ជាហេតុ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​ ​និង​សេចក្ដីសុខ​ ​អស់កាលជាយូរអង្វែង​ ​ដល់​បុគ្គល​នោះ​មែន​ឬ​។​ ​មែនហើយ​ ​លោកម្ចាស់​។​ ​ម្នាល​សា​ឡ្ហៈ​ ​ ​និង​រោ​ហនៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​សេចក្ដី​នោះ​ ​ដូចម្ដេច​ ​អទោសៈ​ ​មាន​ដែរ​ឬ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៣៤ | បន្ទាប់
ID: 636853178525157254
ទៅកាន់ទំព័រ៖