ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

​ដោយ​ឧបាយ​នៃ​បញ្ញា​ ​ទោសៈ​ ​ដែល​មិនទាន់​កើតឡើង​ ​ក៏​មិនកើត​ឡើង​ផង​ ​ទោសៈ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​ក៏​លះបង់​ចេញ​បាន​ផង​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជាហេតុ​ ​នេះ​ជា​បច្ច័យ​ ​ដែល​នាំឲ្យ​ទោសៈ​ ​ដែល​មិនទាន់​កើតឡើង​ ​មិន​ឲ្យ​កើតឡើង​ផង​ ​ទោសៈ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​ក៏​លះបង់​ចេញ​បាន​ផង​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​អ្វី​ជាហេតុ​ ​អ្វី​ជា​បច្ច័យ​ ​ដែល​នាំឲ្យ​មោហៈ​ ​ដែល​មិនទាន់​កើតឡើង​ ​មិន​ឲ្យ​កើតឡើង​ក្ដី​ ​មោហៈ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​ក៏​លះបង់​ចេញ​បាន​ក្ដី​។​ ​គួរ​ដោះស្រាយ​ថា​ ​យោនិសោ​មនសិ​កា​រៈ​ ​(​ការ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ដោយ​ឧបាយ​នៃ​ប្រាជ្ញា​)​ ​កាល​បុគ្គល​នោះ​ ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ដោយ​ឧបាយ​នៃ​ប្រាជ្ញា​ ​មោហៈ​ដែល​មិនទាន់​កើតឡើង​ ​ក៏​មិនកើត​ឡើង​ផង​ ​មោហៈ​ ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​ក៏​លះបង់​ចេញ​បាន​ផង​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជាហេតុ​ ​នេះ​ជា​បច្ច័យ​ ​ដែល​នាំឲ្យ​មោហៈ​ ​ដែល​មិនទាន់​កើតឡើង​ ​មិន​ឲ្យ​កើតឡើង​ផង​ ​មោហៈ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​ក៏​លះបង់​ចេញ​បាន​ផង​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៩ | បន្ទាប់
ID: 636853181563401031
ទៅកាន់ទំព័រ៖