ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

 [​៧១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អកុសលមូល​ ​(​ឫសគល់​ ​នៃ​អកុសល​)​ ​នេះ​ ​មាន​ ​៣​ ​យ៉ាង​។​ ​អកុសលមូល​ ​៣​ ​យ៉ាង​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​គឺ​លោភៈ​ ​ជាអកុសល​មូល​ ​១​ ​ទោសៈ​ ​ជាអកុសល​មូល​ ​១​ ​មោហៈ​ ​ជាអកុសល​មូល​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សភាវៈ​ណា​ ​ជា​តួ​លោភៈ​ ​សភាវៈ​នោះ​ ​ជាអកុសល​ ​បុគ្គល​អ្នក​ល្មោភ​ ​តែង​សន្សំ​នូវ​កម្ម​ណា​ ​ដោយ​កាយ​ ​វាចា​ ​ចិត្ត​ ​កម្ម​នោះ​ ​ក៏​ជាអកុសល​ដែរ​ ​បុគ្គល​អ្នក​ល្មោភ​ ​ត្រូវ​លោភៈ​គ្រប​សង្កត់​ ​មានចិត្ត​ត្រូវ​លោភៈ​រួបរឹត​ ​តែង​រករឿង​ ​បង្ក​ទុក្ខ​ដែល​មិន​មាន​ពិត​ ​ដល់​អ្នកដទៃ​ ​ដោយ​ការ​សម្លាប់​ខ្លះ​ ​ដោយ​ការ​ចាប់ចង​ខ្លះ​ ​ដោយ​ការបំផ្លាញ​ខ្លះ​ ​ដោយ​ការ​តិះដៀល​ខ្លះ​ ​ដោយ​ការ​បំបរបង់​ខ្លះ​ ​ដោយអាង​កំឡាំង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ជា​អ្នកមាន​កំឡាំង​ខ្លះ​ ​ដោយហេតុ​ណា​ ​ហេតុ​នោះ​ ​ហៅថា​ ​ជាអកុសល​។​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដ៏​លាមក​ជាច្រើន​ ​កើតអំពី​លោភៈ​ ​មាន​លោភៈ​ជាដើម​ហេតុ​ ​មាន​លោភៈ​ជា​ប្រភព​ ​មាន​លោភៈ​ជា​បច្ច័យ​ ​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​រមែង​ប្រជុំ​កើត​ព្រមដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សភាវៈ​ណា​ ​ជា​តួ​ទោសៈ​ ​សភាវៈ​នោះ​ ​ក៏​ជាអកុសល​ ​បុគ្គល​អ្នក​ប្រទូស្ត​ ​តែង​សន្សំ​នូវ​កម្ម​ណា​ ​ដោយ​កាយ​ ​វាចា​ ​ចិត្ត​ ​កម្ម​នោះ​ ​ក៏​ជាអកុសល​ដែរ​ ​បុគ្គល​អ្នក​ប្រទូស្ត​ ​ត្រូវ​ទោសៈ​គ្រប​សង្កត់​ ​មានចិត្ត​ត្រូវ​ទោសៈ​រួបរឹត​ ​តែង​រករឿង​ ​បង្ក​ទុក្ខ​ដែល​មិន​ពិត​ ​ដល់​អ្នកដទៃ​ ​ដោយ​ការ​សម្លាប់​ខ្លះ​ ​ដោយ​ការ​ចាប់ចង​ខ្លះ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥០ | បន្ទាប់
ID: 636853181743221316
ទៅកាន់ទំព័រ៖