ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

ដោយ​ការបំផ្លាញ​ខ្លះ​ ​ដោយ​ការ​តិះដៀល​ខ្លះ​ ​ដោយ​ការ​បំបរបង់​ខ្លះ​ ​ដោយអាង​កំឡាំង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ជា​អ្នកមាន​កំឡាំង​ខ្លះ​ ​ដោយហេតុ​ណា​ ​ហេតុ​នោះ​ហៅថា​ ​ជាអកុសល​។​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដ៏​លាមក​ជាច្រើន​ដែល​កើតអំពី​ទោសៈ​ ​មាន​ទោសៈ​ជាដើម​ហេតុ​ ​មាន​ទោសៈ​ជា​ប្រភព​ ​(​ជា​ដែន​ ​កើត​)​ ​មាន​ទោសៈ​ជា​បច្ច័យ​ ​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​រមែង​ប្រជុំ​កើត​ព្រម​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សភាវៈ​ណា​ ​ជា​តួ​មោហៈ​ ​សភាវៈ​នោះ​ ​ជាអកុសល​ ​បុគ្គល​អ្នក​វង្វេង​ ​តែង​សន្សំ​នូវ​កម្ម​ណា​ ​ដោយ​កាយ​ ​វាចា​ ​ចិត្ត​ ​កម្ម​នោះ​ ​ហៅថា​ជាអកុសល​ ​បុគ្គល​អ្នក​វង្វេង​ ​ត្រូវ​មោហៈ​គ្រប​សង្កត់​ ​មានចិត្ត​ត្រូវ​មោហៈ​រួបរឹត​ ​តែង​រករឿង​ ​បង្ក​ទុក្ខ​ដែល​មិន​មាន​ពិត​ ​ដល់​អ្នកដទៃ​ ​ដោយ​ការ​សម្លាប់​ខ្លះ​ ​ដោយ​ការ​ចាប់ចង​ខ្លះ​ ​ដោយ​ការបំផ្លាញ​ខ្លះ​ ​ដោយ​ការ​តិះដៀល​ខ្លះ​ ​ដោយ​ការ​បំបរបង់​ចេញ​ខ្លះ​ ​ដោយអាង​កំឡាំង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ជា​អ្នកមាន​កំឡាំង​ខ្លះ​ ​ដោយហេតុ​ណា​ ​ហេតុ​នោះ​ហៅថា​ ​ជាអកុសល​។​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដ៏​លាមក​ជាច្រើន​ ​ដែល​កើតអំពី​មោហៈ​ ​មាន​មោហៈ​ជាដើម​ហេតុ​ ​មាន​មោហៈ​ជា​ប្រភព​ ​មាន​មោហៈ​ជា​បច្ច័យ​ ​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​រមែង​ប្រជុំ​កើត​ព្រម​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​មាន​សភាព​ដូច្នេះ​នេះ​ ​ហៅថា​ ​អកាលវាទី​ ​(​និយាយ​ក្នុង​កាលមិនគួរ​)​ ​ខ្លះ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥១ | បន្ទាប់
ID: 636853181953543346
ទៅកាន់ទំព័រ៖