ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ជាស​សង្ខា​របរិ​និ​ព្វា​យី​ ​ព្រោះ​អស់​សញ្ញោជនៈ​ ​ជា​ចំណែកខាង​ក្រោម​ ​៥​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ជា​អ​សង្ខា​របរិ​និ​ព្វា​យី​ ​ព្រោះ​អស់​សញ្ញោជនៈ​ ​ជា​ចំណែកខាង​ក្រោម​ ​៥​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ជា​ឧបហ​ច្ច​បរិ​និ​ព្វា​យី​ ​ព្រោះ​អស់​សញ្ញោជនៈ​ ​ជា​ចំណែកខាង​ក្រោម៥​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ជា​អន្ត​រា​បរិ​និ​ព្វា​យី​ ​ព្រោះ​អស់​សញ្ញោជនៈ​ ​ជា​ចំណែកខាង​ក្រោម៥​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ធ្វើឲ្យ​បរិបូណ៌​ក្នុង​សីល​ ​ធ្វើឲ្យ​បរិបូណ៌​ក្នុង​សមាធិ​ ​ធ្វើឲ្យ​បរិបូណ៌​ក្នុង​បញ្ញា​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​នៅ​ត្រូវ​សិក្ខាបទ​តូច​ ​និង​តូច​បន្ទាប់​ទាំងនោះ​ខ្លះ​ ​ចេញ​ចាក​ខ្លះ​។​ ​ហេតុ​នោះ​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​មិនទាន់​ឲ្យ​ឈ្មោះថា​ ​ជា​ ​អភព្វ​ ​ក្នុង​ហេតុ​នុ៎ះ​ទេ​។​ ​ពួក​សិក្ខាបទ​ណា​ ​ជា​ខាងដើម​នៃ​មគ្គ​ព្រហ្មចារ្យ​ ​សមគួរ​ដល់​មគ្គ​ព្រហ្មចារ្យ​ ​ឲ្យតែ​ភិក្ខុ​នោះ​មាន​សីល​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​មាន​សីល​ស្ថិតស្ថេរ​ ​សមាទាន​សិក្សា​ក្នុង​សិក្ខាបទ​ទាំងនោះ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គង់​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​និង​បញ្ញា​វិមុត្តិ​ ​ដែល​មិន​មាន​អាសវៈ​ ​ព្រោះ​អស់​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ ​ដ៏​ក្រៃលែង​ខ្លួនឯង​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣០ | បន្ទាប់
ID: 636853214500914949
ទៅកាន់ទំព័រ៖