ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

 [​៩២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សិក្ខា​នេះ​ ​មាន៣​។​ ​សិក្ខា៣​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​គឺ​ ​អធិសីល​សិក្ខា​ ​១​ ​អធិចិត្ត​សិក្ខា​ ​១​ ​អធិប្បញ្ញា​សិក្ខា​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អធិសីល​សិក្ខា​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នកមានសីល​។​ ​បេ​។​ ​សមាទាន​ ​សិក្សា​ក្នុង​សិក្ខាបទ​ទាំងឡាយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​អធិសីល​សិក្ខា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អធិចិត្ត​សិក្ខា​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ស្ងាត់​ចាក​កាម​ទាំងឡាយ​។​ ​បេ​។​ ​បាន​ដល់​ចតុត្ថជ្ឈាន​ ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​អធិចិត្ត​សិក្ខា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អធិប្បញ្ញា​សិក្ខា​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​បញ្ញា​វិមុត្តិ​ ​ដែល​មិន​មាន​អាសវៈ​ ​ព្រោះ​អស់​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ខ្លួនឯង​ដ៏​ក្រៃលែង​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​អធិប្បញ្ញា​សិក្ខា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះឯង​សិក្ខា​ ​៣​។​ ​
​បុគ្គល​មាន​ព្យាយាម​ ​មាន​កំឡាំង​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​ ​ជា​គ្រឿង​ទ្រទ្រង់​ ​មាន​ឈាន​ ​មានស្មារតី​ ​មាន​ឥន្រ្ទិយ​គ្រប់គ្រង​ ​គួរ​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​អធិសីល​ផង​ ​អធិចិត្ត​ផង​ ​អធិប្បញ្ញា​ផង​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៥ | បន្ទាប់
ID: 636853215676632197
ទៅកាន់ទំព័រ៖