ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

​ធម៌៣​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​បញ្ញាចក្ខុ​ ​១​ ​មាន​ព្យាយាម​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​១​ ​សម្បូណ៌​ដោយ​ទីពឹង​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នកមាន​បញ្ញាចក្ខុ​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​រមែង​ដឹង​ច្បាស់​ ​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ទុក្ខ​.​.​.​.​ ​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់ទុក្ខ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​ហៅថា​ភិក្ខុ​មាន​បញ្ញាចក្ខុ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​មាន​ព្យាយាម​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នក​តាំងផ្ដើម​សេចក្ដីព្យាយាម​ ​ដើម្បី​លះបង់​អកុសលធម៌​ ​ធ្វើកុសល​ធម៌​ ​ឲ្យ​កើតឡើង​ ​ជា​អ្នកមាន​កម្លាំង​ ​មាន​សេចក្ដី​ប្រឹងប្រែង​ ​ដ៏​មុតមាំ​ ​មិន​បោះបង់​ព្យាយាម​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​ហៅថា​ ​ភិក្ខុ​មាន​ព្យាយាម​ដ៏​ប្រសើរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​សម្បូណ៌​ដោយ​ទីពឹង​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​រមែង​បាន​ពួក​ភិក្ខុ​ ​ដែល​មាន​សេចក្ដី​ចេះដឹង​ច្រើន​ ​ចេះចាំ​ស្ទាត់​ ​ក្នុង​និកាយ​ ​ជា​អ្នក​ទ្រទ្រង់ធម៌​
ថយ | ទំព័រទី ៣៩ | បន្ទាប់
ID: 636853060909009995
ទៅកាន់ទំព័រ៖