ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ឈ្មោះថា​ ​សេចក្ដី​គាប់ចិត្ត​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​ធម៌​ ​ជាទី​តាំង​នៃ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ជា​បច្ចុប្បន្ន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ទាំងនេះ​ ​ជាហេតុ​ ​៣យ៉ាង​ ​នៃ​ការ​កើតឡើង​នៃ​កម្ម​។​ ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុ៣​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ដើម្បី​កើតឡើង​នៃ​កម្ម​។​ ​៣​ ​យ៉ាង​ ​ដូចម្ដេច​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្ដី​គាប់ចិត្ត​មិនកើត​ឡើង​ ​ព្រោះ​ប្រារព្ធ​ធម៌​ ​ជាទី​តាំង​នៃ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ជា​អតីត​ ​១​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្ដី​គាប់ចិត្ត​ ​មិនកើត​ឡើង​ ​ព្រោះ​ប្រារព្ធ​ធម៌​ ​ជាទី​តាំង​នៃ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ជា​អនាគត​ ​១​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្ដី​គាប់ចិត្ត​ ​មិនកើត​ឡើង​ ​ព្រោះ​ប្រារព្ធ​ធម៌​ ​ជាទី​តាំង​នៃ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ជា​បច្ចុប្បន្ន​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​សេចក្ដី​គាប់ចិត្ត​ ​មិនកើត​ឡើង​ ​ព្រោះ​ប្រារព្ធ​ធម៌​ ​ជាទី​តាំង​នៃ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ជា​អតីត​ ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​វិបាក​នៃ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាទី​តាំង​នៃ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ជា​អតីត​តទៅ​ ​លុះ​ដឹង​នូវ​វិបាក​តទៅ​ហើយ​ ​ក៏​លះបង់​វិបាក​នោះ​ ​លុះ​លះបង់​វិបាក​នោះ​ហើយ​ ​ទើប​មានចិត្ត​នឿយណាយ​ ​ហើយ​ចាក់ធ្លុះ​ ​ឃើញច្បាស់​ដោយ​បញ្ញា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ឈ្មោះថា​ ​សេចក្ដី​គាប់ចិត្ត​ ​មិនកើត​ឡើង​ ​ព្រោះ​ប្រារព្ធ​ធម៌​ ​ជាទី​តាំង​នៃ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ជា​អតីត​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​សេចក្ដី​គាប់ចិត្ត​មិនកើត​ឡើង​ ​ព្រោះ​ប្រារព្ធ​ធម៌​ ​ជាទី​តាំង​នៃ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ជា​អនាគត​ ​ដូចម្ដេច​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤០៥ | បន្ទាប់
ID: 636853231313136553
ទៅកាន់ទំព័រ៖