ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ចង់​ឆាន់​ ​ក៏​ទទួល​និមន្ត​។​ ​លុះ​កន្លង​រាត្រី​នោះ​ទៅ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ស្លៀក​ស្បង់​ ​ប្រដាប់​បាត្រ​និង​ចីវរ​ ​ក្នុង​វេលា​ព្រឹក​ ​រួច​ចូល​ទៅកាន់​លំនៅ​ ​នៃ​គហបតី​ ​ឬ​គហបតិ​បុត្រ​នោះ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​អង្គុយ​លើ​អាសនៈ​ ​ដែលគេ​ក្រាល​បម្រុងទុក​។​ ​គហបតី​ ​ឬ​ ​គហបតិ​បុត្រ​នោះ​ ​ក៏​និមន្ត​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ឲ្យ​ឆាន់​ឆ្អែត​ស្កប់ស្កល់​ ​ដោយ​ខាទនីយ​ភោជនីយាហារ​ ​ដ៏​ផ្ចិតផ្ចង់​ ​ដោយដៃ​ខ្លួនឯង​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ប្រពៃ​ណាស់​ហ្ន៎​ ​គហបតី​ ​ឬ​គហបតិ​បុត្រ​នេះ​ ​និមន្ត​អញ​ឲ្យ​ឆាន់​ឆ្អែត​ស្កប់ស្កល់​ ​ដោយ​ខាទនីយ​ភោជនីយាហារ​ ​ដ៏​ផ្ចិតផ្ចង់​ ​ដោយដៃ​ខ្លួនឯង​។​ ​ទាំង​មិន​មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ធ្វើ​ម្ដេច​ហ្ន៎​ ​នឹង​បាន​គហបតី​ ​ឬ​គហបតិ​បុត្រ​នេះ​ ​និមន្ត​អញ​ ​ឲ្យ​ឆាន់​ឆ្អែត​ស្កប់ស្កល់​ ​ដោយ​ខាទនីយ​ភោជនីយាហារ​ ​ដ៏​ផ្ចិតផ្ចង់​ ​មាន​ទំនង​ដូច្នេះ​ ​ដោយដៃ​ខ្លួនឯង​ ​តទៅទៀត​ឡើយ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ផ្ដេកផ្ដួល​ ​មិន​ជ្រុលជ្រប់​ ​មិន​ល្មោភ​ ​ជា​អ្នក​ឃើញ​ទោស​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​ជា​គ្រឿងរ​លាស់​ខ្លួន​ចេញ​ ​បរិភោគ​នូវ​បិណ្ឌបាត​នោះ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤៣១ | បន្ទាប់
ID: 636853250360125979
ទៅកាន់ទំព័រ៖