ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤១

​អាយុ៩០ក្ដី​ ​អាយុ១០០ឆ្នាំ​ក្ដី​ ​គ្រាំគ្រា​ដោយ​ជាតិ​ ​ទោរ​ដូចជា​បង្កង់​ ​មាន​ខ្នងកោង​ ​មាន​ឈើច្រត់​នាំមុខ​ ​ដើរ​រញីរញ័រ​ ​រសាប់រសល់​ព្រោះ​ជរា​ ​មាន​វ័យ​កន្លង​ហើយ​ ​ធ្មេញ​បាក់​ ​សក់ស្កូវ​ ​មាន​ក្បាល​ឆក​ ​មាន​ក្បាលទំពែក​ ​មាន​ស្បែក​ជ្រីវ​ ​មានខ្លួន​ដាស​ ​ដោយ​ប្រជ្រុយ​ ​ក្នុង​ពួក​មនុស្ស​ដែរ​ឬទេ​។​ ​បុរស​នោះ​ក្រាបបង្គំទូល​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​បានឃើញ​ហើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​យមរាជ​ ​ពោល​នឹង​បុរស​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​បុរស​ដ៏​ចំរើន​ ​អ្នកឯង​ជា​មនុស្ស​ដឹងក្ដី​ ​មានស្មារតី​ចាស់ហើយ​ ​តែ​មិន​មានគំនិត​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ក៏​មាន​សេចក្ដី​គ្រាំគ្រា​ជា​ធម្មតា​ ​មិន​កន្លង​សេចក្ដី​គ្រាំគ្រា​បាន​ឡើយ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរ​អាត្មាអញ​ ​ធ្វើ​សេចក្ដីល្អ​ដោយ​កាយ​ ​វាចា​ ​ចិត្ត​។​ ​បុរស​នោះ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មិន​អាច​ ​(​នឹកឃើញ​ទៅ​ហើយ​)​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​បាន​ជា​ប្រហែស​ទៅ​ហើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​យមរាជ​ពោល​នឹង​បុរស​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​បុរស​ដ៏​ចំរើន​ ​អ្នក​មិនបាន​ធ្វើ​ ​នូវ​អំពើល្អ​ ​ដោយ​កាយ​ ​វាចា​ ​ចិត្ត​ ​ព្រោះតែ​សេចក្ដី​ប្រហែស​ ​ម្នាល​បុរស​ដ៏​ចំរើន​ ​ពួក​និរយបាល​ ​នឹង​ធ្វើទោស​អ្នក​ ​តាម​អំពើ​ ​ដែល​អ្នក​ប្រហែស​ហើយ​នោះ​ឯង​ ​អំពើបាប​នោះ​ឯង​ ​មិនមែន​មាតា​ធ្វើ​ ​មិនមែន​បិតា​ធ្វើ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៩៣ | បន្ទាប់
ID: 636853120558701762
ទៅកាន់ទំព័រ៖