ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​ភិក្ខុ​ជា​បណ្ឌិត​ ​តែង​វៀរបង់​ ​នូវ​សេចក្តី​មិន​ចំរើន​ ​កាន់​យក​តែ​សេចក្តី​ចំរើន​ ​ទើប​ហៅថា​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​ជា​គ្រឿង​ទ្រទ្រង់​ ​ព្រោះ​ដឹង​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​(​ទាំងពីរ​ប្រការ​នោះ​)​។​

 [​៤៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ ​៤​ ​ពួក​នេះ​ ​មាននៅ​ក្នុង​លោក​។​ ​បុគ្គល​ ​៤​ ​ពួក​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​បុគ្គល​ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​មិន​ធ្ងន់​ក្នុង​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ ​១​ ​ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ ​ក្នុង​សេចក្តី​លុបគុណ​ ​មិន​ធ្ងន់​ក្នុង​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ ​១​ ​ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ក្នុង​លាភ​ ​មិន​ធ្ងន់​ក្នុង​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ ​១​ ​ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ក្នុង​សក្ការៈ​ ​មិន​ធ្ងន់​ក្នុង​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ ​១​ ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ ​៤​ ​ពួក​នេះឯង​ ​មាននៅ​ក្នុង​លោក​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ ​៤​ ​ពួក​នេះ​ ​មាននៅ​ក្នុង​លោក​។​ ​បុគ្គល​ ​៤​ ​ពួក​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​បុគ្គល​ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ ​ក្នុង​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ ​មិន​ធ្ងន់​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​១​ ​ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ ​ក្នុង​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ ​មិន​ធ្ងន់​ក្នុង​សេចក្តី​លុបគុណ​ ​១​ ​ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ ​ក្នុង​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ ​មិន​ធ្ងន់​ក្នុង​លាភ​ ​១​ ​ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ ​ក្នុង​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ ​មិន​ធ្ងន់​ក្នុង​សក្ការៈ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ ​៤​ ​ពួក​នេះឯង​ ​មាននៅ​ក្នុង​លោក​។​
​ភិក្ខុ​ណា​ ​ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ក្នុង​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​និង​សេចក្តី​លុបគុណ​ ​ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ក្នុង​លាភសក្ការៈ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​រមែង​មិន​ចំរើន​ ​ក្នុង​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ ​ដែល​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​សំដែង​ឡើយ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១១២ | បន្ទាប់
ID: 636853429633419825
ទៅកាន់ទំព័រ៖