ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​មេឃ​ ​និង​ផែនដី​ ​រមែង​ឆ្ងាយ​អំពី​គ្នា​ ​ត្រើយ​សមុទ្រ​នោះ​ ​លោក​ពោល​ថា​ ​ឆ្ងាយ​អំពី​គ្នា​ ​ព្រះអាទិត្យ​ជា​អ្នកធ្វើ​នូវ​ពន្លឺ​ ​រះ​ឡើង​ ​អំពី​ទិស​ណា​ ​អស្តង្គត​ទៅវិញ​ ​ក្នុង​ទិស​ណា​ ​រមែង​ឆ្ងាយ​អំពី​គ្នា​ ​បណ្ឌិត​ទាំងឡាយ​ ​ពោល​ថា​ ​ធម៌​របស់​ពួកសប្បុរស​ ​និង​ធម៌​របស់​ពួក​អសប្បុរស​ ​ឆ្ងាយ​ក្រៃលែង​ឆ្ងាយ​ជាង​នោះ​ទៅទៀត​។​ ​សមាគម​របស់​ពួកសប្បុរស​ ​មិន​បាន​ញ្រ​ត់​ប្រាសចាក​គ្នា​ ​សមាគម​របស់​ ​ពួកសប្បុរស​ ​ឋិតនៅ​ដរាបណា​ ​ធម៌​របស់​ពួកសប្បុរស​ ​ក៏​មាននៅ​ដរាប​នោះ​។​ ​សមាគម​របស់​ពួក​អសប្បុរស​ ​តែង​ញ្រ​ត់​ប្រាស​ទៅ​ឆាប់​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​របស់​ពួកសប្បុរស​ ​ទើប​ឈ្មោះថា​ ​ឆ្ងាយ​អំពី​ធម៌​របស់​ពួក​អសប្បុរស​។​

 [​៤៩​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ព្រះ​វិសាខ​បញ្ចា​លី​បុត្រ​ ​(​វិសាខ​ភិក្ខុ​ ​កូន​នៃ​នាង​ញ្រ​ហ្ម​ណី​ឈ្មោះ​បញ្ចា​លី​)​ ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ពន្យល់​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឲ្យ​យល់​ច្បាស់​ ​ឲ្យ​កាន់​យក​ដោយ​ល្អ​ ​ឲ្យ​អាច​ហ៊ាន​ ​ឲ្យ​រីករាយ​ ​ដោយ​ធម្មី​កថា​ ​ក្នុង​រោង​ឆាន់​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១២៣ | បន្ទាប់
ID: 636853455326919409
ទៅកាន់ទំព័រ៖