ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

សេចក្តី​ជឿ​ក្នុង​ព្រះ​តថាគត​ ​របស់​បុគ្គល​ណា​ ​មិនបាន​ញាប់ញ័រ​ ​បា​នដ​ម្កល់​ហើយដោយ​ប្រពៃ​ ​សីល​របស់​បុគ្គល​ណា​ ​ជា​សីល​ល្អ​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​នៃ​ព្រះ​អរិយៈ​ ​ដែល​ព្រះ​អរិយៈ​សរសើរ​ហើយ​។​ ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​ ​និង​ការ​ឃើញ​ដោយ​ត្រង់​ពិត​ ​របស់​បុគ្គល​ណា​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​ ​ពោល​នូវ​បុគ្គល​នោះ​ថា​ ​ជា​អ្នក​មិន​ទ័លក្រ​ ​ទាំង​ជីវិត​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​មិនបាន​សូន្យ​ឡើយ​។​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​កាល​រលឹក​ឃើញ​ពាក្យ​ប្រដៅ​របស់​ព្រះពុទ្ធ​ទាំងឡាយ​ ​គួរ​ប្រកប​ទុក​ ​នូវ​សេចក្តី​ជឿ​ផង​ ​នូវ​សីល​ផង​ ​នូវ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ផង​ ​នូវ​ការ​ឃើញ​ធម៌​ផង​។​