ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​ជន​ទាំងពីរ​នាក់​ ​ជា​អ្នកមាន​សទ្ធា​ ​ជា​អ្នកដឹង​នូវ​ពាក្យពេចន៍​នៃ​ស្មូម​ ​ជា​អ្នក​សង្រួម​ ​(​ក្នុង​សីល​)​ ​ជា​អ្នក​ចិញ្ចឹមជីវិត​ ​តាម​គន្លងធម៌​ ​ប្រពន្ធ​ ​និង​ប្តី​ទាំងនោះ​ ​ពោល​ពាក្យ​ផ្អែមល្ហែម​រកគ្នា​នឹងគ្នា​ ​រមែង​មាន​សេចក្តី​ចំរើន​ដ៏​ច្រើន​ ​ទាំង​មានការ​នៅជា​សុខ​ ​កើតឡើង​ដល់គ្នា​នឹងគ្នា​ ​ពួក​សត្រូវ​ ​រមែង​អាក់អន់​ចិត្ត​ ​ចំពោះ​ជន​ទាំងពីរ​ ​ដែល​មាន​ ​សីល​ស្មើគ្នា​ ​ជន​ទាំងពីរ​នាក់​ ​មាន​សីល​ ​និង​វត្ត​ស្មើគ្នា​ ​លុះ​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ហើយ​ ​(​បើ​)​ ​មាន​ចំណង់​ក្នុង​កាម​ ​រមែង​ជា​អ្នក​ត្រេកអរ​ ​រីករាយ​ ​ក្នុង​ទេវលោក​បាន​។​