ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​ជា​គ្រូ​នៃ​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​ចតុរារិយសច្ច​ ​លែង​វិលត្រឡប់​ ​មកកាន់​ភព​ថ្មីទៀត​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​នេះ​ហៅថា​ ​សទ្ធាសម្បទា​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​ចុះ​សីលសម្បទា​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​អរិយ​សាវក​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​វៀរចាក​បាណាតិបាត​។​បេ​។​ ​វៀរចាក​ទឹកស្រវឹង​ ​គឺ​សុរា​ ​និង​មេរ័យ​ ​ដែល​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​សេចក្តី​ប្រមាទ​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​នេះ​ហៅថា​ ​សីលសម្បទា​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​ចុះ​ចាគ​សម្បទា​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​អរិយ​សាវក​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​មានចិត្ត​ប្រាសចាក​សេចក្តី​កំណាញ់​ ​ជា​មន្ទិល​ ​មានការ​បរិច្ចាគ​ហើយ​ ​មានដៃ​លាង​ស្អាត​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​លះបង់​ ​គួរ​ដល់​ស្មូម​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​ទាន​ ​និង​ការចែកចាយ​ ​នៅ​គ្រប់គ្រង​ផ្ទះ​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ចាគ​សម្បទា​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​ចុះ​បញ្ញាសម្បទា​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​បុគ្គល​កាល​មានចិត្ត​ត្រូវ​អភិជ្ឈា​វិសម​លោភៈ​គ្រប​សង្កត់​ ​រមែង​ធ្វើការងារ​ ​ដែល​មិន​គួរ​ ​ញុំាង​ការងារ​ដែល​គួរ​ធ្វើ​ ​ឲ្យ​វិនាស​ទៅ​ ​កាល​ធ្វើការងារ​ ​ដែល​មិន​គួរ​ធ្វើ​ ​ញុំាង​ការងារ​ ​ដែល​គួរ​ធ្វើ​ ​ឲ្យ​វិនាស​ទៅ​ ​រមែង​សាបសូន្យ​ចាក​យស​ ​និង​សេចក្តី​សុខ​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​បុគ្គល​កាល​មានចិត្ត​ត្រូវ​ព្យាបាទ​គ្រប​សង្កត់​ ​រមែង​ធ្វើការងារ​ដែល​មិន​គួរ​ធ្វើ​ ​ញុំាង​ការងារ​ដែល​គួរ​ធ្វើ​ ​ឲ្យ​វិនាស​ទៅ​ ​កាល​ធ្វើការងារ​ ​ដែល​មិន​គួរ​ធ្វើ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៦៣ | បន្ទាប់
ID: 636853464076889879
ទៅកាន់ទំព័រ៖