ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​ជន​ទាំងឡាយ​ណា​ ​រាប់អាន​ដោយ​រូប​ ​និយម​ទៅតាម​សំឡេង​ ​លុះ​ក្នុង​អំណាច​ ​នៃ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ជន​ទាំងនោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មិនដឹង​ ​(​តាមពិត​)​ ​បុគ្គល​ពាល​ ​អ្នកមាន​ធម៌​ជា​គ្រឿង​រារាំង​ដោយ​ជុំវិញ​ ​រមែង​មិនដឹង​នូវ​គុណ​ខាងក្នុង​ ​ទាំង​មិនឃើញ​សេចក្តី​ប្រតិបត្តិ​ខាងក្រៅ​ ​បុគ្គល​ពាល​នោះ​ ​រមែង​អណ្តែត​ ​(​ចិត្ត​)​ ​ទៅតាម​សំឡេង​។​ ​មួយទៀត​ ​បុគ្គល​ពាល​ ​មិនដឹង​នូវ​គុណ​ខាងក្នុង​ ​តែ​ឃើញច្បាស់​ ​នូវ​សេចក្តី​ប្រតិបត្តិ​ខាងក្រៅ​ ​បុគ្គល​ពាល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ជា​អ្នក​ឃើញ​ផល​ខាងក្រៅ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​រមែង​អណ្តែត​ ​(​ចិត្ត​)​ ​ទៅតាម​សំឡេង​។​ ​ឯ​ជន​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​គុណ​ខាងក្នុង​ ​ទាំង​ឃើញច្បាស់​ ​នូវ​សេចក្តី​ប្រតិបត្តិ​ជា​ខាងក្រៅ​ ​ជន​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ជា​អ្នក​ឃើញ​ធម៌​ ​ជា​គ្រឿង​ប្រាសចាក​នី​វរ​ណៈ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​រមែង​មិន​អណ្តែត​ ​(​ចិត្ត​)​ ​ទៅតាម​សំឡេង​ឡើយ​។​