ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​សព្វ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ផង​ ​សព្វ​ប្រាណ​ទាំងឡាយ​ផង​ ​សព្វភូត​ទាំងឡាយ​ផង​ ​ទាំងអស់គ្នា​ ​សត្វ​ទាំងអស់​ ​(​នោះ​)​ ​ចូរ​ប្រទះ​ ​នូវ​សេចក្តី​ចំរើន​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្តី​អាក្រក់​បន្តិចបន្តួច​ ​កុំមក​ឡើយ​។​

 ព្រះពុទ្ធ​មានគុណ​ប្រមាណ​មិនបាន​ ​ព្រះធម៌​មានគុណ​ប្រមាណ​មិនបាន​ ​ព្រះសង្ឃ​មានគុណ​ប្រមាណ​មិនបាន​ ​សត្វ​លូន​ ​ឬសត្វ​វារ​ទាំងឡាយ​ ​គឺ​ពស់​ ​ខ្ទួយ​ ​ក្អែប​ ​ពីងពាង​ ​តុកកែ​ ​កណ្តុរ​ ​សុទ្ធតែ​មាន​ប្រមាណ​ ​(​រាប់​បាន​)​ ​គឺថា​ ​មិន​ច្រើន​ដូច​គុណព្រះ​រត្នត្រ័យ​ទេ​។​ ​កិរិយា​រក្សា​ ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​កិរិយា​ការពារ​ ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​ពួក​សត្វ​ចូរ​ចៀស​ទៅ​ ​ខ្ញុំ​សូម​នមស្ការ​ ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​សូម​នមស្ការ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​ទាំង​ ​៧​ ​ព្រះអង្គ​។​
 ​[​៦៩​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ស្តេច​គង់នៅ​លើ​ភ្នំ​គិជ្ឈកូដ​ ​ទៀប​ក្រុង​រាជគ្រឹះ​ ​កាល​ទេវទត្ត​ភិក្ខុ​ ​ចេញទៅ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន​។​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ប្រារព្ធ​ទេវទត្ត​ភិក្ខុ​ ​ត្រាស់​ហៅ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ ​កើតឡើង​ដល់​ទេវទត្ត​ ​ដើម្បី​សំឡាប់​ខ្លួន​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ ​កើតឡើង​ដល់​ទេវទត្ត​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​វិនាស​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៨០ | បន្ទាប់
ID: 636853468081368922
ទៅកាន់ទំព័រ៖