ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលដែល​តថាគត​ក្តី​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ក្តី​ ​អន្ទោល​ទៅ​ ​ត្រេច​រង្គាត់​ទៅ​ ​អស់​កាល​ដ៏​វែង​យ៉ាងនេះ​ ​ព្រោះ​មិនបាន​ត្រាស់​ដឹង​ ​មិនបាន​ចាក់ធ្លុះ​ ​នូវ​អរិយ​សមាធិ​ ​(​សមាធិ​ដ៏​ប្រសើរ​)​ ​១​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលដែល​តថាគត​ក្តី​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ក្តី​ ​អន្ទោល​ទៅ​ ​ត្រេច​រង្គាត់​ទៅ​ ​អស់​កាល​ដ៏​វែង​យ៉ាងនេះ​ ​ព្រោះ​មិនបាន​ត្រាស់​ដឹង​ ​មិនបាន​ចាក់ធ្លុះ​ ​នូវ​អរិយ​បញ្ញា​ ​(​បញ្ញា​ដ៏​ប្រសើរ​)​ ​១​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលដែល​តថាគត​ក្តី​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ក្តី​ ​អន្ទោល​ទៅ​ ​ត្រេច​រង្គាត់​ទៅ​ ​អស់​កាល​ដ៏​វែង​យ៉ាងនេះ​ ​ព្រោះ​មិនបាន​ត្រាស់​ដឹង​ ​មិនបាន​ចាក់ធ្លុះ​ ​នូវ​អរិយ​វិមុត្តិ​ ​(​វិមុត្តិ​ដ៏​ប្រសើរ​)​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយ​សីល​នោះ​ ​តថាគត​ក្តី​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ក្តី​ ​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ​ ​ចាក់ធ្លុះ​ហើយ​ ​អរិយ​សមាធិ​ ​ក៏បាន​ ​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ​ ​ចាក់ធ្លុះ​ហើយ​ ​អរិយ​បញ្ញា​ ​ក៏បាន​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ​ ​ចាក់ធ្លុះ​ហើយ​ ​អរិយ​វិមុត្តិ​ ​ក៏បាន​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ​ ​ចាក់ធ្លុះ​ហើយ​ ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ក្នុង​ភព​ ​ក៏បាន​កាត់ចោល​ហើយ​ ​តណ្ហា​ ​ជា​គ្រឿង​នាំទៅ​ក្នុង​ភព​ ​ក៏​អស់ហើយ​ ​ឥឡូវនេះ​ ​ការ​កើត​តទៅទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​ ​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​នូវ​ពាក្យ​នេះ​ ​លុះ​ព្រះ​សុគត​ ​ជា​សាស្តា​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​នូវ​ពាក្យ​នេះ​រួចហើយ​ ​ទើប​ទ្រង់​ត្រាស់​ ​នូវ​ព្រះ​គាថា​នេះ​ ​តទៅទៀត​ថា​
ថយ | ទំព័រទី ២ | បន្ទាប់
ID: 636853388594082509
ទៅកាន់ទំព័រ៖