ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

 [​១០០​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ ​៤​ ​ពួក​នេះ​ ​រមែង​មាននៅ​ក្នុង​លោក​។​ ​បុគ្គល​ ​៤​ ​ពួក​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​បុគ្គល​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ ​តែ​មិន​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​អ្នកដទៃ​ ​១​ ​បុគ្គល​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​អ្នកដទៃ​ ​តែ​មិន​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ ​១​ ​បុគ្គល​ ​អ្នក​មិន​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ ​ទាំង​មិន​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​អ្នកដទៃ​ ​១​ ​បុគ្គល​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ផង​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ ​អ្នកដទៃ​ផង​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​បុគ្គល​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ ​តែ​មិន​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​អ្នកដទៃ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ជា​អ្នក​វៀរចាក​បាណាតិបាត​ ​ចំពោះខ្លួន​ ​តែ​មិន​បបួល​អ្នកដទៃ​ ​ឲ្យ​វៀរចាក​បាណាតិបាត​ ​ជា​អ្នក​វៀរចាក​អទិន្នាទាន​ ​ចំពោះខ្លួន​ ​តែ​មិន​បបួល​អ្នកដទៃ​ ​ឲ្យ​វៀរចាក​អទិន្នាទាន​ ​ជា​អ្នក​វៀរចាក​កា​មេ​សុ​មិច្ឆាចារ​ ​ចំពោះខ្លួន​ ​តែ​មិន​បបួល​អ្នកដទៃ​ ​ឲ្យ​វៀរចាក​កា​មេ​សុ​មិច្ឆាចារ​ ​ជា​អ្នក​វៀរចាក​មុសាវាទ​ ​ចំពោះខ្លួន​ ​តែ​មិន​បបួល​អ្នកដទៃ​ ​ឲ្យ​វៀរចាក​មុសាវាទ​ ​ជា​អ្នក​វៀរចាក​ហេតុ​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​សេចក្តី​ប្រមាទ​ ​គឺ​ការ​ផឹក​នូវ​ទឹកស្រវឹង​ ​គឺ​សុរា​ ​និង​មេរ័យ​ចំពោះខ្លួន​ ​តែ​មិន​បបួល​អ្នកដទៃ​ ​ឲ្យ​វៀរចាក​ហេតុ​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​សេចក្តី​ប្រមាទ​ ​គឺ​ការ​ផឹក​នូវ​ទឹកស្រវឹង​ ​គឺ​សុរា​ ​និង​មេរ័យ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៤ | បន្ទាប់
ID: 636853481944851868
ទៅកាន់ទំព័រ៖