ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​បុគ្គល​គ្រហឹម​ផង​ ​បង្អុរ​ភ្លៀង​ផង​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​រៀនសូត្រ​នូវ​ធម៌​ ​គឺ​ ​សុ​ត្តៈ​ ​គេយ្យៈ​ ​វេយ្យាករណៈ​ ​គាថា​ ​ឧទានៈ​ ​ឥតិ​វុត្ត​កៈ​ ​ជាត​កៈ​ ​អព្ភូត​ធម្មៈ​ ​វេ​ទល្លៈ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ដឹង​ច្បាស់​ ​តាម​សេចក្តី​ពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​ដូច្នេះ​ ​ដឹង​ច្បាស់​តាម​សេចក្តី​ពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​សមុទយៈ​ដូច្នេះ​ ​ដឹង​ច្បាស់​តាម​សេចក្តី​ពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​និរោធៈ​ ​ដូច្នេះ​ ​ដឹង​ច្បាស់​តាម​សេចក្តី​ពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​ ​ដូច្នេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ជា​អ្នក​គ្រហឹម​ផង​ ​បង្អុរ​ភ្លៀង​ផង​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មេឃ​នោះ​ ​គ្រហឹម​ផង​ ​បង្អុរ​ភ្លៀង​ផង​ ​មាន​ឧបមា​យ៉ាងណា​ ​ម្នាល​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​បុគ្គល​នេះ​ ​មាន​ឧបមេយ្យ​ ​ដូច្នោះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ ​មាន​ឧបមា​ដោយ​មេឃ​ ​៤​ ​ពួក​នេះ​ ​រមែង​មាននៅ​ក្នុង​លោក​។​
 [​១០៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្អម​នេះ​ ​មាន​ ​៤​ ​យ៉ាង​។​ ​ក្អម​ ​៤​ ​យ៉ាង​ ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​ក្អម​ទទេ​ ​គ្រប​មាត់​ ​១​ ​ក្អម​ពេញ​ ​(​ដោយ​ទឹក​)​ ​តែបើ​ក​ចំហមាត់​ ​១​ ​ក្អម​ទទេ​ ​បើកចំហ​មាត់​ ​១​ ​ក្អម​ពេញ​ ​(​ដោយ​ទឹក​)​ ​គ្រប​មាត់​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្អម​ ​មាន​ ​៤​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥៩ | បន្ទាប់
ID: 636853485148015078
ទៅកាន់ទំព័រ៖