ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចំណែក​ឯ​បណ្ឌិត​ ​រមែង​ពិចារណា​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ការ​ធ្វើ​នូវ​ហេតុ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​នេះ​ ​ក៏​មែនពិត​ហើយ​ ​តែថា​ ​ហេតុ​ដែល​ធ្វើ​នេះ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​មិនជា​ប្រយោជន៍​ ​ទើប​បណ្ឌិត​នោះ​ ​មិន​ធ្វើ​នូវ​ហេតុ​នោះ​ ​ហេតុ​ដែល​បណ្ឌិត​មិន​ធ្វើ​នោះ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បណ្តា​ហេតុ​ទាំង​ ​៤​ ​យ៉ាងនោះ​ ​ការ​ធ្វើ​នូវ​ហេតុ​ណា​ ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​ ​ហេតុ​ដែល​បុគ្គល​ធ្វើ​នោះ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​រមែង​សំគាល់​នូវ​ហេតុនេះ​ ​ថា​ជាហេតុ​ដែល​ខ្លួន​ត្រូវ​ធ្វើ​ ​ដោយហេតុ​ ​២​ ​ប្រការ​ ​គឺ​ការ​ធ្វើ​នូវ​ហេតុ​ណា​ ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​ ​ក៏​សំគាល់​នូវ​ហេតុនេះ​ ​ថា​ជាហេតុ​ដែល​ខ្លួន​ត្រូវ​ធ្វើ​ ​១​ ​ហេតុ​ណា​ដែល​ខ្លួន​ធ្វើ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​ ​ក៏​សំគាល់​នូវ​ហេតុនេះ​ ​ថា​ជាហេតុ​ដែល​ខ្លួន​ត្រូវ​ធ្វើ​ ​១​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បណ្ឌិត​សំគាល់​នូវ​ហេតុនេះ​ ​ថា​ជាហេតុ​ ​ដែល​ខ្លួន​ត្រូវ​ធ្វើ​ ​ដោយហេតុ​ ​២​ ​ប្រការ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុ​ ​មាន​ ​៤​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣០០ | បន្ទាប់
ID: 636853499844185651
ទៅកាន់ទំព័រ៖